YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12066
KARAR NO : 2016/5918
KARAR TARİHİ : 21.04.2016

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz başvurusunda sanığın eyleminin TCK’nun 142/1-b maddesine uyduğu halde aynı Kanunun 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması nedeniyle kararın bozulmasını talep ettiği ancak temyiz başvurusu doğrultusunda uygulanacak kanun maddesi değişse dahi sonuç ceza değişmeyeceğinden O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz başvurusunun aleyhe olmadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın kapıları kilitli aracın camını kırmak suretiyle hırsızlık eylemini gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, eyleminin TCK’nın 142/1-b bendine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu halde aynı Yasanın 142/1-e bendi ile uygulama yapılması sonuç ceza değişmeyeceğinden; müştekilerin ifadelerinde aracı saat 23.30 sıralarında park ettiklerini, saat 23.45 sıralarında geri geldiklerinde hırsızlık yapılığını fark ettiklerini beyan etmeleri karşısında; hırsızlığın gece vakti işlendiğinin kabulü gerekirken, 5237 sayılı TCK’nın 143 maddesi gereğince artırım yapılmayarak eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. … Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. Maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği
yetkiye dayanılarak, T.C. … Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların” hükümden çıkartılması ile yerine “TCK’nın 53. maddesinin … Mahkemesi’nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.