YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12065
KARAR NO : 2016/4050
KARAR TARİHİ : 24.03.2016

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığını ihlal, hırsızlık, mala zarar verme, suç eşyasını satın alma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık … ve O yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Hakkında bir hüküm tesis edilmeyen sanık hakkında zamanaşımı süresi içinde karar verilmesi olanaklı kabul edildiği, bu aşamada ortada temyiz incelemesine konu bir karar bulunmadığı anlaşıldığından, sanık … ve O yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz taleplerinin REDDİNE,
2-Sanıklar …, hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
I-Müştekinin ikametgahının mutfak penceresi zorlanarak içeri girildiği, içeriden 100,00 TL, 1 çift küpe ve 3 adet altın yüzüğün hırsızlandığı, bu olaydan yaklaşık bir ay sonra sanık … işlediği başka bir suç nedeniyle yakalandığında suçunu ikrar ettiği, müştekinin evinden hırsızlığı diğer sanıklarla birlikte gerçekleştirdiğini beyan ettiği ve kendisine yer gösterme işlemi yaptırıldığı olayda, sanıklar …, ‘ın aşamalarda suçlamaları kabul etmedikleri, olay anını gören veya duyan kimsenin bulunmadığı, sanıklar aleyhine olabilecek parmak izi, DNA analiz raporu, kamera görüntüsü gibi herhangi bir delil elde edilmediği, sanıkların olay yerinde yakalanmadıkları ve üzerlerinden herhangi bir suç eşyasının ele geçirilemediğinin anlaşılması karşısında, sanık …’in atfı cürüm mahiyetindeki beyanlarından başka, hükümlülüklerine yeterli, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayan sanıklar …,’ın beraatleri yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
II) Kabul ve uygulamaya göre de;
1-Tüm sanıklara ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede açıkça talep edilmeyen 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a, b, d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar …, ‘ın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 24.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.