Yargıtay Kararı 17. Ceza Dairesi 2015/10174 E. 2016/2534 K. 29.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 17. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10174
KARAR NO : 2016/2534
KARAR TARİHİ : 29.02.2016

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, işyeri dokunulmazlığını ihlale teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanıklar … hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hükmün sanığa 26.08.2011 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın CMUK’nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra, 08.9.2011 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, temyiz talebinin aynı Yasa’nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-… hakkında hırsızlığa teşebbüs ve geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde;
Sanığın hırsızlık amacıyla çalışma saatleri dışında müştekinin işyerinin kapısını zorladığı, hem hırsızlık yapmayı hem de işyerine girmeyi amaçladığı, her iki suçunda icrai hareketlerine başladığı, polislerin gelmesi üzerine suç işleyemeyeceğini anlayarak eylemlerine son verdiği, her iki suçunda oluştuğu, bu nedenle olayda TCK’nın 44. maddesinin uygulanamayacağı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Yargılama gideri olarak hesaplanan 11,95 TL’nin, CMK’nın 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek, terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “T.C. Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olmasından kaynaklanan zorunluluk nedeniyle; “TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin olan tüm kısımların” hükümden çıkartılması ile yerine “TCK’nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesi’nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi, yine yargılama gideri ile ilgili bölümde yer alan “sanık … için sarf edilen 11,95 TL yargılama giderinin sanık …’dan tahsiline” cümlesinin çıkarılarak, yerine “11,95 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Kanun’un 106/1. maddesinde belirlenen 20,00 TL’den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi gereğince Devlet Hazinesine yükletilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.