YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/12543
KARAR NO : 2015/12856
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
MAHKEMESİ : KADİRLİ 2. KADASTRO MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/06/2003 – 29/04/2014 (EK KARAR )
NUMARASI : 1997/82-2003/48
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sırasında C.Köyü/Mahallesi çalışma alanında bulunan 489 ada 22, 23, 24, 25, 26 ve 27 parsel sayılı sırasıyla 17.320, 47.576, 36.075, 1.360, 27.416 ve 12.080 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar, tapu kaydı, vergi kaydı, irsen intikal, taksim ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle muhtelif paylarla Mehmet Bildirici ve müşterekleri adına tespit edilmiştir. İtirazı komisyonca reddedilen davacı Hazine vekili, davalıların dayandığı tapu ve vergi kaydının taşınmazlara uymadığı ve miktar fazlası bulunduğu iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine, çekişmeli taşınmazların teknik bilirkişi Tahsin 17.03.2003 tarihli raporunda gösterdiği paylar oranında davalı Naciye ve paydaşları adlarına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacı Hazine vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 7. Hukuk Dairesi’nin 26.01.2004 tarih ve 2003/3194-2004/156 sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmiştir. Davalı M.. K.. 06.03.2014 tarihli dilekçesiyle çekişmeli 489 ada 27 parsel sayılı taşınmazda hissesi bulunduğu ve mahkeme kararının kendisine usulsüz tebliğ edildiği iddiasıyla kararı temyiz etmiştir. Mahkemece; davalı M.. K..’ın, yasal temyiz süresi geçtikten sonra hükmü temyiz ettiği ve hükmün davacı Hazinenin temyizi üzerine Yargıtayca onanarak kesinleştiği kabul edilmek suretiyle temyiz talebinin reddine dair ek karar verilmiş; verilen ek karar, davalı M.. K.. tarafından temyiz edilmiştir.
1- Mahkemece 29.04.2014 tarih 1997/82 Esas, 2003/48 Karar sayılı ek kararı ile ve yukarıda belirtilen gerekçe ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; temyiz incelemesi sırasında yapılan zabıta araştırmasına göre davalıya hükmün tebligat parçasına göre “birlikte oturan yeğeni Sudan Saldamlı adına tebliğ edildiği”, geri çevirme kararı sonrasında dosyaya getirtilen kolluk araştırmasına göre davalı ile yeğeninin tebliğ tarihi itibariyle tebligat üzerinde belirtilen adreste ve aynı evde yaşamadıklarının belirlenmesi karşısında, davalıya yapılan tebliğin usulüne uygun olmadığının ve tebliğin öğrenme tarihi ile başladığının kabulü gerekir. Bu nedenle davalının temyiz etme süresinin geçtiği ve hükmün kesinleştiği kabul edilemez. Mahkemenin bu yöne ilişkin gerekçesi isabetsiz olduğundan temyize konu ek kararın BOZULARAK kaldırılmasına,
2- Esasa yönelik temyiz itirazlarına gelince; dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı M.. K..’ın yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye temyiz karar harcının temyiz edenden alınmasına, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.