YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/4253
KARAR NO : 2014/4979
KARAR TARİHİ : 29.04.2014
MAHKEMESİ : TEFENNİ ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2009/92-2013/55
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sonucu B. Köyü çalışma alanında bulunan 105 ada 9 parsel ve 171 ada 11 parsel sayılı 6.560,96 ve 182,69 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar, irsen intikal, taksim ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalı H.. G.. adına tespit ve tescil edilmiştir. Davacı M.. G.. ve arkadaşları, miras yoluyla gelen hakka ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmışlardır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, davacı tarafın iddialarını kanıtlayamadığından söz edilerek davanın reddine karar verilmiş ise de, yapılan araştırma ve inceleme hüküm vermeye yeterli bulunmamaktadır. Davacı taraf, taşınmazların öncesinin tarafların ortak miras bırakanı Ö.. G..’na ait olduğu, ölümünden sonra taksim nedeniyle davacıların miras bırakanları R.. G..’na kaldığını ileri sürerek miras payları oranında Ramazan mirasçıları adına tescili istemiyle dava açmışlardır. Davalı H.. G..’nun kısıtlanmadan önceki savunması ve kısıtlandıktan sonra vasisi H.. G..’nun beyanları ile yerel bilirkişi ve tanık beyanları dikkate alındığında, çekişmeli taşınmazların öncesinin tarafların ortak miras bırakanı Ö.. G..’na ait olduğu, 1961 yılında ölümünden sonra taraflar arasındaki taksim sonucu üzerinde ev bulunan 171 ada 11 parsel sayılı taşınmazın tamamının ve 105 ada 9 parsel sayılı taşınmazın bir bölümünün (taşınmazın düz kısım) davacıların murisi Ramazan’a, bir bölümünün (taşınmazın eğimli kısmı) ise davalı Hasan’a kaldığı anlaşılmaktadır. Ne var ki, çekişmeli taşınmazların ortak miras bırakandan kaldığını davalı taraf ikrar etmekle birlikte; taraflar arasındaki taksim sonucu davacıların murisi Ramazan’a isabet eden payın (taşınmazların) davalı tarafça satın alındığı iddia edildiğine göre; bu iddiayı kanıtlama yükümlülüğü 6100 sayılı HMK’nın 190/1 ve TMK’nın 6. maddeleri uyarınca iddia eden (davalı) tarafa aittir. Hal böyle olunca, davalı tarafın iddiasını kanıtlamaya yönelik delillerini bildirmesi için HMK’nın 31. madde uyarınca tanık dinletme imkanı sağlanmalı, bundan sonra yerel bilirkişi ve taraf tanıkları ile fen bilirkişisinin katılımı ile yeniden keşif yapılmalıdır. Yapılacak keşifte, dinlenecek yerel bilirkişi ve tanıklardan davaya konu edilen taşınmazların niteliği (ev, tarla, düz,eğimli vb), intikali ve tasarrufu hususu ile Ö. A. terekesinin taksim edildiği tarih de sorulup tam olarak saptandıktan sonra taşınmazların tespit tarihine kadar kim tarafından, ne şekilde zilyet ve tasarruf edildiği maddi olaylara dayalı ayrıntılı bilgi alınmalı, tanık ifadeleri arasında çelişki olması halinde aykırılığın giderilmesine çalışılmalı, beraberde götürülecek teknik bilirkişiye yerel bilirkişi ve tanıkların taksime ilişkin gösterdikleri hudutlar haritasında işaretlenecek şekilde keşfi takibe imkan verir kroki düzenlettirilmeli, davalı tarafın satın almayı kanıtlayamadığı düşünüldüğü takdirde ise tarafların iddia ve beyanları (171 ada 11 parsel sayılı taşınmazın davacıların murisi Ramazan’a kaldığı, 105 ada 9 parsel sayılı taşınmazın bir bölümünün davacıların murisi Ramazan’a, bir bölümünün ise davalı Hasan’a kaldığı) gözetilerek bir değerlendirme yapılmalı, bundan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik incelemeyle yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup, davacılar vekilinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.