YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/1772
KARAR NO : 2014/4519
KARAR TARİHİ : 15.04.2014
MAHKEMESİ : OLTU ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2012/1077-2013/948
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sonucu K. Köyü çalışma alanında bulunan dava ve temyiz konusu 186 ada 1, 1., 1. ada 11 ve 12 parsel sayılı sırasıyla 7260.83, 18.690.46, 17.844,45 ve 8.384,53 metrekare yüzölçümündeki taşınmazlar irsen intikal, taksim ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle davalı F.. A.., adına tespit ve tescil edilmiştir. Davacı Z.. A.. satın alma ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak ayrı ayrı tapu iptal ve tescil istemiyle dava açmıştır. Mahkemece dava dosyaları birleştirilmek suretiyle yapılan yargılama sonunda kısa kararda davanın kabulü ile çekişmeli 186 ada 1 ve 10 parsel sayılı taşınmazların tapu kaydının iptali ile 1/3 payının davacı Z.. A.. adına, 2/3 payının ise davalı F.. A.. adına tapuya tesciline, diğer parsellere açılan davanın aktif dava ehliyeti bulunmadığından reddine, davalı Hazine ve K. Köy Tüzel Kişiliği aleyhine açılan davaların ise pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, karar verilmiş, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ise davanın kabulüne, çekişmeli 186 ada 1, 9, 187 ada 11 ve 12 parsel sayılı taşınmazların tapu kaydının iptali ile 1/3 payının davacı Z.. A.. adına, 2/3 payının ise davalı F.. A.. adına tapuya tesciline, diğer parsellere açılan davanın aktif dava ehliyeti bulunmadığından reddine, davalı Hazine ve K. Köyü Tüzel Kişiliği aleyhine açılan davaların ise pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı Z.. A.. vekili ile davalı F.. A.. ve davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemenin 17.9.2013 tarihli kısa kararında dava konusu 186 ada 1 ve 186 ada 10 parsel sayılı taşınmazlar hakkında hüküm kurulduğu halde, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında ise 1. ada 9, 1. ada 11 ve 12 parsel sayılı taşınmazlar hakkında hüküm kurulmak suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır. Ayrıca hüküm fıkrasında hangi taşınmaz hakkında ne karar verildiği açık olmadığı gibi, çelişkili olup denetime elverişli değildir. Kısa karar ve gerekçeli kararın uyumlu olması gerektiği 6100 sayılı HMK’nın 298/2. maddesi ile de yasal düzenlemeye bağlanmıştır. Hal böyle olunca; mahkemece, önceki kararla bağlı kalınmaksızın çelişkinin giderilmesi suretiyle yeniden bir hüküm kurulması zorunlu olup, davacı Z. A. vekili ile davalı F.. A.. ve davalı Hazine vekili temyiz itirazları açıklanan nedenle yerinde görüldüğünden kabulüyle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden şahısları iadesine, 15.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.