YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/14414
KARAR NO : 2014/14093
KARAR TARİHİ : 27.11.2014
MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. KADASTRO
MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2011/31-2014/56
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kullanım kadastrosu sırasında, … Mahallesi çalışma alanında bulunan, 102 ada 1 parsel sayılı 48.356,29 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, kadastro tutanağının beyanlar hanesine, 6831 sayılı Yasa’nın 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkarıldığı, bir kısmının yol olarak kullanıldığı, ayrıca tutanağın eki krokide harflendirilerek gösterilen bölümlerden (G11) harfiyle gösterilen bölümün davalı S.. V.., (D7) harfiyle gösterilen bölümün kullanıcısının tespit edilemediği, (A) harfiyle gösterilen bölümün askeriyenin, (J1) harfiyle gösterilen bölümün Ö.. A.., diğer bölümlerin ise dava dışı kişilerin fiili kullanımlarında olduğu, şerhi yazılarak Hazine adına tespit edilmiştir. Davacı F.. K.. ve K.. M.. (G11), F.. V.. (A), H.. U.. (D7) harfleriyle gösterilen bölümlerin, N.. U.., B.. K.. taşınmazın içerisinde yol olarak kullanıldığı belirtilen bölümlerin bir kısmının kendi kullanımlarında olduğu, yine davacı Ö.. A.. ise lehine kullanım şerhi verilen (J1) harfiyle gösterilen kısmın yüzölçümünün eksik yazıldığı ve yol olarak kullanıldığının belirtildiği bölümün taşınmazının devamı olduğu iddiasıyla ayrı ayrı dava açmışlardır. Mahkemece davalar birleştirilerek yapılan yargılama sonunda davanın F.. K.., H.. U.. yönünden kabulüne, diğer davacılar yönünden reddine çekişme konusu 102 ada 1 parsel sayılı taşınmazın, (D7) harfiyle gösterilen bölümün davacı H.. U.., (G11) harfiyle gösterilen bölümün F.. K..’ın fiili kullanımında bulunduğunun beyanlar hanesine şerh verilmesine, diğer hususlarda tutanakta yazıldığı biçimde Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş; hüküm, davacılar K.. M.., F.. V.., N.. U.. vekilleri ile davacılar Ö.. A.. ve B.. K.. tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre hükmü temyiz eden davacılar F.. V.., N.. U.., Ö.. A.. ve B.. K..’nun yerinde olmayan temyiz itirazlarının REDDİNE,
Davacı K.. M..’nun temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Mahkemece çekişme konusu taşınmazın krokisinde (Gll) harfiyle gösterilen 512,94 metrekare yüzölçümündeki bölümünün tamamının davacı F.. K.. kullanımında bulunduğu, bu yere ilişkin diğer davacı K.. M..’nun bir kullanımı bulunmadığı kabul edilerek hüküm kurulmuş ise de; varılan sonuç dosya kapsamına uygun bulunmamaktadır. Davacı F.. K.. ve K.. M.. 14.11.2011 tarihinde mahkemeye birlikte verdikleri dilekçe ile çekişme konusu taşınmaz bölümünün ayrı ayrı kısımlar halinde kendi kullanımlarında olduğunu, davacı Fatma’nın taşınmazın 386,00 metrekare yüzölçümündeki bölümünü kullandığını kalan bölümün ise diğer davacı Kadir’e ait olduğunu ileri sürerek adlarına kullanım şerhi verilmesi istemiyle dava açmışlardır. 23.03.2012 tarihli ön inceleme duruşmasında da taraflar aynı taleplerini tekrarlamışlar, 04.05.2012 tarihli keşifte de hazır bulunan davacı Fatma burada da taşınmazın tamamının kendisine ait olduğu konusunda bir beyanda bulunmamış, keşif sonrası yapılan 4. celsedeki duruşmada taşınmazın tamamının kendisine ait olduğunu iddia etmiştir. Hal böyle olunca; davacı Fatma’nın dava dilekçesi ve duruşmalardaki beyanları kendisini bağlayıcı nitelikte olup çekişme konusu taşınmaz bölümünün güneydeki yoldan itibaren 386,00 metrekare yüzölçümündeki bölümünün davacı F.. K.. kalan bölümünün ise diğer davacı K.. M..’nun kullanımında bulunduğu şerhinin tapunun beyanlar hanesine yazılması gerekirken, hatalı değerlendirmeyle yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, davacı K.. M.. vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde davacı Kadir’e iadesine, 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.