YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12696
KARAR NO : 2014/15242
KARAR TARİHİ : 15.12.2014

MAHKEMESİ : AMASYA KADASTRO MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/12/2013
NUMARASI : 2013/8-2013/16

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Uygulama kadastrosu sırasında Kadastro Komisyonu Tutanağı ile … Köyü çalışma alanında bulunan ve tapuda davacı D.. P.. ile Mustafa ve N. P. adına eşit paylı olarak kayıtlı bulunan eski 1304 parsel sayılı 20000 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, 225 ada 13 parsel numarasıyla ve 20.391,67 metrekare yüzölçümlü olarak; davalılar M.. İ.., S.. S.., B.. İ.. adına eşit paylı olarak kayıtlı bulunan eski 135 parsel sayılı 5000 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz 225 ada 11 parsel numarasıyla ve 5.213,30 metrekare yüzölçümlü olarak, eski 1537 parsel sayılı 13000 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, 225 ada 12 parsel numarasıyla ve 12.782,90 metrekare yüzölçümlü olarak tespit edilmiştir. Davacı D.. P.., uygulama kadastrosu sırasında kendisine ait 225 ada 13 sayılı parsel ile davalılara ait 225 ada 11 ve 12 sayılı parsellerin müşterek sınırında yanlışlık yaplarak 13 sayılı parselin bir kısmının 11 ve 12 sayılı parsele ilave edildiği iddiasına dayanarak dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne; dava konusu 225 ada 11 parsel, 225 ada 12 parsel, 225 ada 13 parsel numaralı taşınmazların uygulama tespitlerinin iptali ile bilirkişi raporunda ekli Ek-1 haritasında ve Ek-2 ortofoto üzerinde (11_A) ile gösterilen 534,585 m2 yüzölçümündeki bölümün davalı 225 ada 11 parsel numaralı taşınmazdan çıkarılarak davacı 225 ada 13 parsel numaralı taşınmaza eklenmesi; (12_A) ile gösterilen 83,484 m2 yüzölçümündeki bölümün davalı 225 ada 12 parsel numaralı taşınmazdan çıkarılarak davacı 225 ada 13 parsel numaralı taşınmaza eklenmesi suretiyle 225 ada 13 parsel numaralı taşınmazın 21.204,65 m2, 225 ada 12 parsel numaralı taşınmazın 12.699,415 m2, 225 ada 11 parsel numaralı taşınmazın 4.678,714 m2 olarak tapuya tescillerine, fenni bilirkişi heyetinin 04.11.2013 tarihli raporunun kararının eki sayılmasına; karar verilmiş; hüküm, davalı M.. İ.., S.. S.. ve B.. İ.. tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk sistemimizde, tapu siciline kayıtlı taşınmazların sınır güvenliğini, haritaların sağladığı ve haritaların mülkiyet hakkının bütünleyici parçası olduğu kabul edilmektedir. Bu nedenle, yasalarımızda, tapu kayıtlarının kapsamının belirlenmesinde, kayıtlar bir plana ve haritaya bağlanmış ise bunlara değer verilmesi gerektiği benimsenmiştir. Ancak bu kabulün gerçekle örtüşebilmesi için, harita ve planların doğruluk derecelerinin yüksek, zemini tam yansıtır ve her zaman uygulanabilir nitelikte olması zorunlu bulunmaktadır. Bu noktada, kadastro çalışmalarının amacı da tapu sicilinin gerektirdiği yüksek güvenirlikli haritaları oluşturmak suretiyle mülkiyet hakkını korumaktır. Ne var ki; günümüze kadar üretilen kadastral haritaların önemli bir kısmı, teknik açıdan sorunların çözümüne olanak vermediği gibi, veri kalitesi de parsel tabanlı bilgi sistemini oluşturacak, haritaların sayısallaştırılmasına imkan sağlayacak nitelikte değildir. Dönemlere göre farklı ölçek ve koordinat sistemlerinde, farklı türlerdeki altlıklarla çizilmiş ve farklı üretim yöntemleriyle oluşturulmuş kadastral haritalardaki farklılık; başka bir ifadeyle üretilen haritaların zemindeki gerçekliği tam olarak yansıtmaması, kadastromuzun en büyük sorunlarından biridir. İşte bu nedenlerle, teknik açıdan yetersiz kalan, uygulama niteliğini kaybeden, eksikliği görülen veya zemindeki sınırları gerçeğe uygun göstermediği anlaşılan kadastro haritalarının yenilenmesi ve uygulanabilir hale getirilmesi zorunlu olmuş; bu amaçla ilk önce 23.06.1983 tarihli 2859 sayılı Yasa uyarınca yenileme çalışmaları (yenileme kadastrosu) yapılmış, bu Yasa ihtiyaca cevap vermeyince, 22.02.2005 tarih 5304 sayılı Yasa ile getirilen 3402 sayılı Kadastro Kanunu’nun 22/a maddesi ile bu madde uyarınca 29.11.2006 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren “Kadastro Haritalarının Yeniden Düzenlenmesi ve Tapu Sicilindeki Gerekli Düzeltmelerin Yapılmasında Uygulanacak Usul ve Esaslara İlişkin Yönetmelik” hükümlerine göre çalışmalar (uygulama kadastrosu) yapılmaya başlanmıştır. Uygulama kadastrosu yapılırken öncelikle zeminde bulunan ve ilk kadastro tarihinde de mevcut olan sabit noktalardan, aynı döneme ve öncesine ait farklı amaçlarla üretilmiş haritalar ile benzeri verilerden yararlanılarak yapılan bir dizi teknik çalışmalardan sonra tesis kadastrosu haritaları ortofoto üzerine işlenmekte, haritanın zemine uygun olmaması halinde farklılıkların nerelerden kaynaklandığı tespit edilerek ada raporu düzenlenmekte ve bundan sonra yukarıda sözü edilen yönetmelikte açıklanan ilkeler çerçevesinde taşınmazların bütün sınırları tek tek değerlendirmeye tabi tutularak ilk tesis kadastrosu sırasındaki gerçek fiili duruma ulaşılmaya çalışılarak uygulama tutanağı düzenlenmekte ve uygulama kadastrosu haritaları üretilmektedir. Yukarıda kısaca açıklanan çalışmalar tamamlandıktan sonra uygulama tutanakları ve haritaları askı ilanına çıkarılmaktadır. Askı ilan süresi içinde açılan tespite itiraz davalarında, husumet yöneltilmesi gereken davalı, davacıya ait taşınmazda eksilmeye ya da sınır değişikliğine sebep olan komşu parsel malikleridir. Uygulama kadastrosuna itiraz davaları, uygulama faaliyetinin yöntemine uygun yapılıp yapılmadığının denetlenmesine yönelik davalardır. Bu nedenle, nasıl bir araştırma yapılması gerektiği hususu önem taşımaktadır. Yukarıda yer alan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, uygulama kadastrosu, önemli oranda bir mühendislik faaliyetidir. Hal böyle olunca; mahkemece öncelikle denetime veri teşkil edecek ortofoto, tesis kadastrosu haritası, varsa bu haritada değişiklik yapan ifraz haritaları, mahkeme ilamları ve eki olan haritalar, varsa uygulama kadastrosu sırasında yararlanılan diğer haritalar gibi bilgi ve belgelerin toplanması gerekmektedir. Bundan sonra mahallinde, yerel bilirkişiler, taraf tanıkları ve harita mühendisi fen bilirkişisinin katılımı ile keşif yapılmalı; keşif sırasında yerel bilirkişi ve tanıklardan ilk tesis kadastrosu sırasında da zeminde mevcut olan sabit sınır ya da yapılar bulunup bulunmadığı sorularak varsa yerleri fen bilirkişisine işaretlettirilmeli, fotoğrafları çekilmeli, fen bilirkişisinden uygulama kadastrosuna esas teşkil eden bilgi ve belgeler ile bilirkişi ve tanık anlatımlarından yararlanarak uygulama kadastrosunu denetlemesi istenmelidir. Fen bilirkişi raporunda, ilk tesis kadastrosunun hangi yöntem ve tekniklerle yapıldığı, uygulanan yöntemlerin hata paylarının ne olduğu, üretilen haritaların zeminle uyumsuz bulunması halinde farklılığın nereden ve hangi sebeplerden kaynaklandığı, uygulama kadastrosu sonucu tespit edilen yeni sınırların yönetmelik hükümlerine uygun olarak tespit edilip edilmediği uygulama kadastrosunda hata yapılmış ise doğru sınır ve haritanın nasıl olması gerektiği gibi hususlar ve “ada raporu” ile “uygulama tutanağı ve haritasını” irdeler şekilde, teknik ve bilimsel verilere dayalı ayrıntılar yer almalı; ayrıca birincisi, ortofoto üzerinde ilk tesis kadastrosuna ait harita ile uygulama haritasını ada bazında, ikincisi çekişmeli taşınmazlar ve komşularını kapsar bazda ve üçüncüsü ise ilk tesis kadastro haritası ile çekişmeli taşınmazların zeminini çakıştırır bazda en az üç adet harita düzenlenmesi ve uygulama haritasında yanlışlık varsa, doğru sınırları gösterir harita tanzim edilmesi istenmelidir. Açıklanan yönteme uygun inceleme ve araştırma yapıldıktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmeli; değerlendirme yapılırken uygulama kadastrosunun amacının mülkiyet ihtilaflarını çözmek olmadığı ve mülkiyet uyuşmazlıklarının uygulama kadastrosuna ilişkin davalarda tartışma konusu yapılamayacağı göz önünde bulundurulmalıdır.
Somut olayda; mahkemece, yukarıda açıklanan ilke ve esaslar çerçevesinde inceleme ve araştırma yapılmamıştır. Mahallinde yapılan keşif sonunda dosyaya ibraz edilen 06.11.2013 havale tarihli fen bilirkişilerin raporunda 22/a çalışmasının yönetmelik hükümlerine uygun yapıldığı, ilk tesis kadastrosunda mevcut olan ve şu anda da mevcut olan sabit sınırlara göre güncel teknoloji ve teknik ile yeniden ölçülüp hesaplamanın yapıldığı belirtilerek ihtilaflı sınır korkide gösterilmiştir. Oysa mahkemenin uygulama kadastrosunda sınırın yanlış alındığına dair kabulü fen bilirkişi raporuna ters düşmektedir. Mahkemece fiili kullanım sınırları dikkate alınarak hüküm kurulmuş, çekişmeli taşınmazlar arasında fen bilirkişi raporunda (11-A), (12-A) olarak gösterilen ihtilaflı sınırların yenileme kadastrosu sırasında neden değiştirildiği yukarıda sayılan ilkeler çerçevesinde açıklığa kavuşturulmamıştır. Mahkemece yetersiz inceleme ve araştırmaya dayanılarak hüküm kurulması isabetsiz olup, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde görüldüğünden kabulü ile usul ve yasaya aykırı hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edenlere iadesine, 15.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verilmiştir.