YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/12621
KARAR NO : 2014/15233
KARAR TARİHİ : 15.12.2014
MAHKEMESİ : KASTAMONU 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 15/04/2014
NUMARASI : 2013/264-2014/124
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Davacı Yukarı … Köyü çalışma alanında bulunan ve kadastro sırasında yol olarak tespit harici bırakılan taşınmaz hakkında tespitten önceki kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak tescil istemiyle dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulü ile fen bilirkişileri rapor ve krokisinde (A) harfi ile gösterilen ve kırmızı renk ile boyalı 7,14 m2’lik kısmın davacılara ait 333,32 m2 yüzölçümlü 138 ada 1 parselde kayıtlı taşınmaza ilave edilerek 340,36 m2 yüzölçümü ile davacılar Mustafa oğlu İsmail ve A.. E.. adlarına tapudaki hisseleri oranında tesciline karar verilmiş; hüküm davalı Hazine vekili ve davalı Y.. K.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın davacılara babasından intikal ettiği, taşınmazın yola bakan kısmında tahta ve telden yapılmış çit olduğu, çitlerin iç kısmında eski duvar olduğunu, davacıların yeni duvarı eski duvarın üzerine yaptığı ve duvarın bulunduğu yerin davacılara ait bulunduğu kabul edilerek krokisinde (A) harfi ile gösterilen 7,14 metrekarelik yolda kalan bölümün davacılara ait 138 ada 1 sayılı parsele eklenmesi gerektiği kabül edilmiş ise de, mahkemenin kabulü dosya kapsamına uygun bulunmadığı gibi, yapılan araştırma, inceleme ve uygulama da hüküm için yeterli bulunmamaktadır. Zira Kastamonu 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/427 Esas, 2012/545 sayılı kesinleşmiş ilamı ile davacı A.. E..’nun yola beton çekmek suretiyle krokisinde gösterilen 7,14 metrekarelik köylünün ortak kulanımındaki yola tecavüzde bulunduğu kabul edilerek A.. E..’nun TCK’nın 154/2 maddesi delaletiyle TCK’nın 154/1 maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiş ve karar kesinleşmiştir. Davacılar, Asliye Ceza Mahkemesinde yola tecavüzden ceza verilen yerin kendilerine ait bulunduğu iddiasına dayanarak eldeki mevcut davayı açmışlardır. Mahkemece, Asliye Ceza Mahkemesinin mahkümiyete esas alınan taşınmazın niteliği yönünden yaptığı saptamanın Hukuk Hakimini de bağlayacağı düşünülmemiştir. Hal böyle olunca; mahkemece mahallinde yeniden keşif yapılarak fen bilirkişi yardımı ile Asliye Ceza Mahkemesinde mahkümiyete esas alınan 16.06.2011 tarihli fen bilirkişilerin düzenlediği rapor ve kroki zemine çakıştırılarak uygulanmalı, fen bilirkişisinden davacının mahkum olduğu yeri haritasında gösterir krokili rapor alınmalı, dava konusu edilen ve aynı zamanda ceza mahkumiyetine konu edilmiş bölümün vasfının köy yolu olduğunun kabul edilmesi gerektiği düşünülmeli ve sonucuna göre hüküm kurulmalıdır. Eksik inceleme ve yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olup, temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz eden davalı köye iadesine, 15.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.