Yargıtay Kararı 16. Hukuk Dairesi 2013/7734 E. 2013/9583 K. 07.10.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/7734
KARAR NO : 2013/9583
KARAR TARİHİ : 07.10.2013

Ticareti terk hükümlerine muhalefet etmek suçundan sanıklar Y.. B.. ve B.. B..’in ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiş; hüküm yasal süresi içerisinde, müşteki vekili tarafından temyiz edildiğinden Yargıtay C.Başsavcılığının onama ve bozma istemli tebliğnamesiyle dosya Daireye gönderilmiş olmakla, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okunarak GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
1- Sanıklardan Y.. B..’a yönelik kurulan hükme ilişkin yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya içeriğine, toplanan delillere, kararda yazılı gerektirici nedenlere, yapılan yargılama ve uygulamada isabetsizlik bulunmadığına göre yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün İİK’nın 366. maddesi uyarınca istem gibi ONANMASINA,
2- Sanıklardan B.. B.. hakkında kurulan hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.02.2012 tarih ve 2011/16 H.D. 505, 509, 513, 21.02.2012 tarih ve 2011/16 H.D. 506, 510, 511 ve 621 esas sayılı kararlarında belirtildiği üzere ticaret şirketlerinin yetkilileri de tacir sayılıp ticareti terk suçunu işlemelerinin mümkün olduğuna dair kararları ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının bu yöndeki itirazlarının 6352 sayılı Kanun uyarınca Dairemizce yapılan inceleme sırasında itirazın kabulü ile ticaret şirketi yetkililerinin ticareti terk suçunu işlemelerinin mümkün olmadığına dair Dairemiz kararının kaldırılması yönünde uygulama değişikliğine gidilmiş olması karşısında, mahkemenin ticaret şirketi yetkilisi sanığın ticareti terk suçunu işlemesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle verdiği beraat kararı yerinde değildir. Hal böyle olunca, sanığın yetkilisi olduğu şirketin şikayet tarihinde ticareti terk edip etmediği yönünde zabıta araştırması yaptırılmadan ve o tarihte vergi mükellefiyetinin devam edip etmediği kayıtlı olduğu vergi dairesi başkanlığından sorulmadan eksik inceleme ile beraat kararı verilmesi isabetsiz olup, temyiz itirazları yerinde görülmekle kabulü ile hükmün istem gibi BOZULMASINA, 07.10.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.