YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/5413
KARAR NO : 2021/2176
KARAR TARİHİ : 17.03.2021
Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.12.2018 tarih ve 2016/357 – 2018/272 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 1-Sanıklar …, .. … hakkında ayrı ayrı TCK’nın314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 53/1-2-3,
58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
2-Sanıklar … hakkında ayrı ayrı TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 221/4-son, 62, 53/1-2-3,58/9 ve 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararlarına ilişkin istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenlerin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Bölge Adliye Mahkemesince sanıklar …, …, …, … ve … hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçuna ilişkin kesin olarak verilen hükümler, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde … dışındaki diğer sanıklar hakkındaki hükümler ise olağan süresinde temyiz edilmekle;
1-)Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı Kanuna 24/10/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddenin 1. fıkrasının f bendine göre; “aynı kanunun 286. maddesinin 3. fıkrasında yapılan düzenlemenin, bu maddenin yayımlandığı tarihten itibaren 15 gün içinde talep etmek koşuluyla aynı suçlarla ilgili Bölge Adliye Mahkemesince verilmiş kesin nitelikli kararlar hakkında uygulanacağının” belirtilmesine ve sanık müdafiinin 15/11/2019 tarihinde öngörülen yasal süreden sonra yaptığı temyiz başvurusunun süre yönünden reddine ilişkin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 02.12.2019 tarih ve 2019/265-2019/385 karar sayılı ek kararının usul ve kanuna uygun bulunduğu anlaşılmakla temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın ONANMASINA,
Diğer sanıklar yönünden temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanık … müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK’nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
2-)Sanıklar …, ., …, … ve … hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanıklar …, …, … ve …’in bylock kullanıcısı olduğuna ilişkin ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanaklarının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar müdafileri ile sanıklar …, … ve …’ın temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davalarının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3-)Sanıklar …, …, …, … ve … hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazları ile ilgili olarak;
a-)Sanıklar …, … ve … yönünden;
Sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak; Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK’nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı ile sanıkların kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik, sanıkların örgüt içindeki konumları, kaldıkları süre, faaliyetlerinin nitelik süreklilik ve çeşitliliği gözetilerek işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
b-)Sanıklar … ve … yönünden;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak; Yargılama aşamasında etkin pişmanlık hükümlerinden yararlanmak istediklerini belirterek bu kapsamda örgütteki kaldıkları süre, örgütsel faaliyet ve örgüt mensupları ile ilgili örgütsel konum ve faaliyetlerine uygun ifade veren ve anlatımlarda bulundukları anlaşılan sanıklar hakkında verdikleri bilgiler, bilgilerin niteliği, faydalılık derecesi ve etkin pişmanlıkta bulundukları aşama nazara alınarak TCK’nın 314/2 ve 3713 sayılı yasanın 5. maddesi uyarınca tayin olunan cezada, üçte birden dörtte üçe kadar indirim öngören TCK’nın 221/4-2. maddesi gereğince daha makul oranda bir indirim yapılarak ceza tayini gerekirken dosya kapsamı ile de uyuşmayan yetersiz gerekçe ile fazla cezaya hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafileri ile sanıklar … ve …’in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 17.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.