Yargıtay Kararı 16. Ceza Dairesi 2019/2449 E. 2020/2072 K. 05.05.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2449
KARAR NO : 2020/2072
KARAR TARİHİ : 05.05.2020

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 09.03.2018 tarih ve 2017/226 – 2018/60 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma, Silahlı terör örgütü üyesi olmamakla birlikte örgüte yardım etme
Hüküm : Sanık … hakkında;3713 sayılı Kanunun 7/1 maddesi yollamasıyla TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet;
Sanıklar … ve … hakkında; TCK’nın 314/3, 220/7 maddeleri delaletiyle 314/2, 220/7, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 35, 62, 63, 53 maddeleri uyarınca mahkumiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurularının sanık …hakkındaki hükmün 1. fıkrasının a bendindeki “…3713 sayılı TMK’nın 7/1. maddesi yollamasıyla…” ibaresinin çıkartılmak suretiyle düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince sanıklar … ve … hakkında silahlı terör örgütüne yardım etme suçuna ilişkin kesin olarak verilen hükümler, 24.10.2019 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunun 29. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 286. maddesine eklenen üçüncü fıkradaki düzenleme gereğince temyiz yolunun açılması üzerine anılan Kanuna eklenen geçici 5. maddenin 1/f bendinde belirtilen süre içinde temyiz edilmekle tüm sanıklar hakkındaki hükümlere ilişkin olarak;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanık …’ın temyiz dilekçesinin gerekçe içermemesi karşısında sanıklar müdafilerinin temyizlerine göre yapılan incelemede;
Sanıklar … ve … hakkında kurulan hükümler açısından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK’nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar müdafilerinin temyiz dilekçesinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1 maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 05.05.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.