YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10884
KARAR NO : 2021/1749
KARAR TARİHİ : 02.03.2021
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmak
Hüküm :TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5.maddesi, TCK’nın 62/1, 53, 58/9, 63/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurusunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, yaptırımların kanuni
bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-) Sanığın yakalanması, daha sonrasında adli kontrol ile serbest bırakılması karşısında; temadi eden suçlarda suç tarihinin, hukuki kesintinin gerçekleştiği iddianamenin düzenleme tarihi olan “28.12.2016” tarihi yerine İlk Derece Mahkemesi gerekçeli karar başlığında “2016” olarak, Bölge Adliye Mahkemesi gerekçeli karar başlığında ise “24.11.2016 ve öncesi” olarak gösterilmesi,
2-) Sanık hakkında temel ceza tayin edildikten sonra 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca artırım yapılması gerekirken artırım maddesinin aynı Kanunun 5. maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu hususların yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK’nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçeli karar başlıklarında suç tarihi olarak yer alan “2016” ve “24.11.2016 ve öncesi” ibarelerinin çıkartılarak yerine “28.12.2016” ibaresinin yazılması, hükmün 2. fıkrasında yer alan ” 3713 Sayılı Kanun’un 5. maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine “3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi gereğince” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Diyarbakır 8. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.