Yargıtay Kararı 16. Ceza Dairesi 2018/6816 E. 2019/3366 K. 13.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6816
KARAR NO : 2019/3366
KARAR TARİHİ : 13.05.2019

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı TMK’nın 4, 5/1, 7/1, TCK’nın 62/1, 53/1, 58/7-8-9, 221/5, 63 maddeleri uyarınca verilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, tanık beyanları ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Tüm dosya kapsamı gözetilerek diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanığın bylock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı bylock tespit ve değerlendirme tutanağının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi ve gerekçede anılan belge ile ilgili dosya kapsamına uygun olmayan açaıklamalara yer verilmesi sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü sair nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Silahlı terör örgütüne üyelikten hüküm kurulurken, hüküm fıkrasının birinci maddesinin (a) bendinde atıf maddesi olarak silahlı terör örgütlerine uygulama mkanı bulunmayan 3713 sayılı Kanunun 7/1. maddesinin gösterilmesi, (b) bendinde atıf maddesi olarak sanık hakkında hükmedilen suç için uygulama imkanı bulunmayan 3713 sayılı Kanunun 4. maddesinin gösterilmesi,
2-Örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma maddesi olarak doğrudan ve yanlızca TCK’nın 58/9. maddesinin gösterilmesi gerekirken TCK’nın 58/7-8 ve 221/5 maddelerinin yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmeyip CMK’nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, temel cezanın tayin edildiği hüküm fıkrasının birinci maddesinin (a) bendinden “3713 sayılı yasanın 7/1. maddesi yollamasıyla” ibaresi ile (b) bendinden “3713 Sayılı Kanunun 4. Maddesinde düzenlenen suçlardan olduğu anlaşıldığından” ibaresinin çıkarılması ve hükmün 2. maddesinin (a) bendinden “TCK’nun 58/7 ve 221/5 maddeleri uyarınca” ibaresi ile “TCK’nun 58/8 maddesi uyarınca mükerririn mahkum olduğu cezanın infazı ile denetimli serbestlik tedbirinin kanunda gösterildiği şekilde yapılmasına” ibaresinin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Edirne 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesi gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 13.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.