YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/4722
KARAR NO : 2018/5547
KARAR TARİHİ : 27.12.2018
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 53, 58/9-6-7, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Ayrıntıları Dairemizin 09.04.2018 tarih ve 2018/125 Esas, 2018/1049 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere; somut olayda silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan yargılanan sanığın yargılama aşamasında esasa ilişkin son savunmalarının yapıldığı oturumda kendisinin seçtiği bir müdafii bulunmadığı gibi CMK’nın 156. maddesi gereğince re’sen müdafii görevlendirilmeyerek savunması alınıp hükümle birlikte tutuklandığının anlaşılması karşısında, bulunduğu hal nedeniyle, delillere erişme ve savunma hazırlama imkanları itibariyle çelişmeli yargılamanın gereği olan “silahların eşitliği” ilkesinin ve Anayasanın 36, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6. maddeleri ile teminat altına alınan adil yargılama hakkının ihlali sonucunu doğuracak biçimde, adaletin selameti açısından gerekli olan müdafiinin hukuki yardımından yararlandırılmadan, yargılama yapılıp sorgusu tespit edilmek ve hüküm kurulmak suretiyle savunma haklarının kısıtlanması sonucunu doğuracak biçimde CMK 101/3, 150/3, 188/1 ve 289/1 -a-e maddelerine muhalefet edilmesi,
2-Temyiz aşamasında dosyaya geldiği anlaşılan veri inceleme raporunun CMK’nın 217. maddesi uyarınca duruşmada sanık ve müdafiine okunup diyecekleri sorulduktan sonra bir karar verilmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Kabul ve uygulamaya göre ise;
İlk derece mahkemesinin Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından onanarak kesinleşen Dairemizin ilk derece mahkemesi sıfatıyla verdiği 24.04.2017 tarih, 2015/3 Esas, 2017/3 Karar sayılı kararına aykırılık teşkil edecek şekilde “…pek çok Yargıtay kararında istihbarat kaynaklarından gelen veri ve bilgilerin delil olarak kabul edildiği bilinmekle Bylock delili yukarıdaki mevzuatta yer alan düzenlemeler göz önüne alınarak hukuka uygun bulunmuş,…” yazmak suretiyle yasal olmayan gerekçe belirtmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, bu sebepten dolayı hükmün CMK’nın 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, verilen ceza miktarı ile tutuklulukta geçirilen süre ve mevcut delil durumu dikkate alınarak sanığın tahliye talebinin REDDİ ile sanığın tutukluluk halinin devamına, 27.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.