Yargıtay Kararı 16. Ceza Dairesi 2018/3507 E. 2018/5018 K. 10.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/3507
KARAR NO : 2018/5018
KARAR TARİHİ : 10.12.2018

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt
adına suç işleme, Görevi yaptırmamak için direnme,
2911 sayılı Kanuna muhalefet, Tehlikeli maddelerin
izinsiz olarak bulundurulması, Silahlı terör
örgütünün propandasını yapma, 6136 sayılı Kanuna
muhalefet
03.07.2013, 09.10.2013, 14.02.2014
Hüküm : I)04.05.2011, 15.02.2011, 28.10.2012, 19.02.2013
ve 14.02.2014 tarihli eylemlerden dolayı;
2911 sayılı Kanunun 33/1 ve 32/1. maddelerine
muhalefet, görevi yaptırmamak için direnme,
tehlikeli maddeleri izinsiz olarak bulundurulması,
silahlı terör örgütünün propogandasını yapma
suçlarından beraat,
II)1)03.07.2013 tarihindeki eylemler yönünden;
a)TCK’nın 265/1-3, 62, 63, 53, 58/9, 3713 sayılı
Kanunun 5. maddeleri uyarınca mahkumiyet
b)3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62, 63, 53,
58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet
c)2911 sayılı Kanunun 33/2. maddesi delaletiyle 32/1, TCK’nın 62, 63, 53, 58/9. maddeleri uyarınca
mahkumiyet
2-09/10/2013 tarihindeki eylemler yönünden; a)TCK’nın174/1-2 62, 52/2-4, 63, 53, 58/9.
maddeleri uyarınca mahkumiyet
b)TCK’nın 265/1-3, 62, 63, 53, 58/9, 3713 sayılı
Kanunun 5. maddeleri uyarınca mahkumiyet

c)2911 sayılı Kanunun 33/1, TCK’nın 62, 63, 53,
58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet
d)3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62, 63, 53,
58/9. maddeleri uyarınca mahkumiyet
III)TCK’nın 314/3 ve 220/6. maddeleri yollamasıyla
TCK’nın 314/2, 62, 53, 58/9, 3713 sayılı Kanunun
5. maddeleri uyarınca mahkumiyet
IV)6136 sayılı Kanunun 15/1, 3713 sayılı Kanunun
5, TCK’nın 62, 52/2-4, 53, 54, 58/9, 63. maddeleri
uyarına mahkumiyet

Dairemizin 04.11.2015 tarih ve 2015/5482 Esas 2015/3717 Karar sayılı ilamı ile verilen karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca itiraz edilmesi üzerine Dairemizin 27.04.2016 tarih ve 2016/644 Esas 2016/2715 Karar sayılı ilamı ile anılan kararda değişiklik yapılmasını gerektiren bir durum olmadığından dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmiş, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.05.2018 tarih ve 2016/16-1155 Esas 2018/208 Karar sayılı ilamı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı kabul edilerek Dairemizin anılan bozma kararının kaldırılmasına ve hükümlerin esasının incelenmesi için dosyanın Dairemize gönderilmesine karar verilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafii tarafından süresinden sonra yapılan ve ceza miktarı itibarıyla da koşulları oluşmayan duruşmalı inceleme isteminin CMUK’nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,
O yer Cumhuriyet savcısının aleyhe temyizinin kapsamının 28.10.2012 ve 14.02.2014 tarihli eylemlerdeki görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan beraat hükümlerine ilişkin olduğu, bu nedenle beraat kararı verilen diğer hükümlere yönelik aleyhe temyiz isteminin bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
03.07.2013 tarihli olay nedeniyle tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması ve 2911 sayılı Kanunun 33/1. maddesine muhalefet suçları ile 09.10.2013 tarihli olay nedeniyle 2911 sayılı Kanunun 32/1. maddesine muhalefet suçundan kamu davası bulunmasına rağmen hüküm kurulmamış ise de zaman aşımı süresi içinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
5235 sayılı Kanunun 12. maddesinde 06.03.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6526 sayılı Kanunun 2. maddesi ile yapılan değişiklik uyarınca sanığın 18 yaşından küçük olduğu 04.05.2011 tarihli olay bakımından da mahkemenin görevli olduğu anlaşıldığından tebliğnamenin bu husustaki bozma isteyen görüşüne iştirak edilmemiştir.
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “04.05.2011, 28.10.2012, 15.02.2013, 19.02.2013, 03.07.2013, 09.10.2013, 14.02.2014” yerine “04.05.2013 – 29.04.2014 tarihleri arası” şeklinde yazılması; hükmün A bendinde 15.02.2013 tarihli olaya ilişkin suç tarihinin “15.02.2011” olarak belirtilmesi ve ayrıca gerekçenin beraate ilişkin kısmında dava konusu edilmeyen 15.02.2011, 19.04.2013, 01.10.2013, 02.10.2013,

03.09.2013, 06.09.2013, 29.07.2013, 01.07.2013 ve 04.08.2013 tarihli suçlardan bahsedilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
1)Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme; 03.07.2013 tarihli görevi yaptırmamak için direnme, silahlı terör örgütünün propagandasını yapma ve 2911 sayılı Kanunun 32/1. maddesine muhalefet; 09/10/2013 tarihli tehlikeli maddelerin izinsiz olarak bulundurulması, görevi yaptırmamak için direnme, 2911 sayılı Kanunun 33/1. maddesine muhalefet ve silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile 28.10.2012 ve 14.02.2014 tarihli görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
04.04.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan 6638 sayılı Kanunla 3713 sayılı Kanunun 7/2-a ve 2911 sayılı Kanunun 33/1. maddelerinde ve hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 15. maddesi ile TCK’nın 174. maddesinde yapılan değişikliklerin sanığın açıkça aleyhine olduğu saptanarak yapılan incelemede;
Güvenlik güçlerine TCK’nın 6/f maddesi kapsamında silahtan sayılan taş atarak direnen sanık hakkında TCK’nın 265/1-3. maddesi uyarınca tayin olunan cezanın anılan maddenin 4. fıkrası uyarınca artırılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni, yapılmamış; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK’nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, 28.10.2012 ve 14.02.2014 tarihli görevi yaptırmamak için direnme suçlarının sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı kabul edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafii ile o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraat ve mahkumiyete ilişkin hükümlerin ONANMASINA,
2)6136 sayılı Kanunun 15/1. maddesine muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen diğer itirazlarının reddine, ancak;
a)Sanığın üst aramasında ele geçirilen ve 6136 sayılı Kanun kapsamında kaldığı anlaşılan muştanın, örgütle bir ilişkisine yahut örgüt faaliyetlerinde kullanıldığına dair somut bir delil bulunmaması nazara alındığında, 3713 sayılı Kanunun 5 ve TCK’nın 58/9. maddelerinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde tekerrür hükümlerinin uygulanması ve fazla cezaya hükmedilmesi,
b)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de

yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile TCK’nın 53. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin ikinci fıkrasının hükümden çıkarılması, hükmün üçüncü fıkrasındaki “7 ay 15 gün” ve “30 gün” ibareleri çıkarılarak yerlerine sırasıyla “5 ay” ve “20 gün” ibarelerinin yazılması, hükmün dördüncü fıkrasındaki “30 günlük” ve “600 TL” ibareleri çıkarılarak yerlerine sırasıyla “20 günlük” ve “400 TL” ibarelerinin yazılması; hükmün tekerrüre ilişkin dokuzuncu fıkrasının hükümden çıkarılması ve ayrıca TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısım hükümden çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK’nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” ibaresi yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.