YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/2883
KARAR NO : 2018/5577
KARAR TARİHİ : 27.12.2018
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne yardım etme
Hüküm : TCK’nın 314/3 ve 220/7. maddeleri yollamasıyla
TCK’nın 314/2, 220/7, 221/4-5, 62, 53, 58/9, 63,
3713 sayılı Kanunun 5. maddeleri uyarınca
mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın cezasında TCK’nın 220/7 ve 221/4. maddeleri uyarınca yapılan indirimler, oluşa ve dosya kapsamına göre makul olduğundan mahkemenin takdir ve değerlendirmesinde isabetsizlik görülmemekle tebliğnamenin bu yöndeki bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
1)Yapılan UYAP sorgulamasında, sanık hakkında suç tarihi 2007 yılı olan silahlı terör örgütüne üye olma suçundan açılmış Van 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/12 Esas sayılı dosyasının bulunduğunun anlaşılması karşısında; yardım suçunun ancak örgütün hiyerarşik yapısına dahil olmayanlar tarafından işlenebileceği, örgüt mensuplarının örgütsel amaçla suç oluşturan eylem gerçekleştirmeleri halinde TCK’nın 220/4. maddesi gereğince ayrıca cezalandırılacağı gözetilerek; sanığın yardım fiilini de kapsar biçimde örgüte üye olduğunun tespiti halinde sadece örgüte üye olma suçundan sorumlu tutulması aksi durumda yardım suçundan hüküm kurulması gerekmekle, mükerrer cezalandırmanın önlenmesi bakımından, anılan dosyanın aslı veya onaylı bir örneğinin dosya içerisine alınarak incelenmesi, gerektiği takdirde dosyaların birleştirilmesi ve sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi lüzumu,
2)Kabul ve uygulamaya göre de;
a)Ancak örgüt mensubu suçlu hakkında uygulanabilen ve 5237 sayılı TCK’nın
6/1-j maddesinde tanımlanıp tahdidi olarak sayılan; suç örgütü kuran, yöneten, örgüte katılan/üye olan veya örgüt adına suç işleyenlerden olmadığı için örgüt mensubu sayılmayan, hiyerarşik yapıya dahil olmamakla birlikte örgüte bilerek ve isteyerek yardım eden sanık hakkında verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 17/1. maddesi delaleti ile 5275 sayılı Kanunun 107/4 ve 108. maddeleri gereğince infaz edilmesi gerekmekte ise de şartları oluşmadığı halde TCK’nın 58/9. maddesinin tatbik edilmesi,
b)Önceki hükmün sanık tarafından temyiz edildiği ve Yargıtay bozma ilamının sanık lehine olduğu gözetilmeden bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanıktan tahsiline hükmedilmesi,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile TCK’nın 53/1. maddesindeki bazı düzenlemelerin iptal edilmiş olması nedeniyle bu karar doğrultusunda hüküm kurulmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 27.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.