Yargıtay Kararı 16. Ceza Dairesi 2018/1670 E. 2018/4882 K. 06.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/1670
KARAR NO : 2018/4882
KARAR TARİHİ : 06.12.2018

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK’nın 314/2, 62, 53/1-2-3, 58/6-9, 63-1. maddeleri
ve 3713 sayılı Kanunun 5/2. maddesi uyarınca
mahkumiyet kararına yapılan istinaf başvurusunun
esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, sanık savunması ve gerekçe içeriğine göre yapılan inceleme sonunda;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
1-Sanığa örgüt üyeliği suçundan verilen cezanın 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi artırılması sırasında artırım oranının doğru uygulanmasına karşın uygulanan kanun ve maddesinin aynı Kanunun 5/2. maddesi olarak gösterilmesi,
2-Silahlı terör örgütüne üye olma suçu temadi eden suçlardan olup yakalanma ile temadi kesileceğinden yerel mahkeme ve bölge adliye mahkemesi gerekçeli karar başlıklarında suç tarihinin “15.07.2016” yerine “04.08.2016” olarak yazılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun CMK’nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükmün üçüncü bendinin ikinci fıkrasından “3713 sayılı yasanın 5/2. maddesi gereğince” ibaresinin çıkarılarak yerine “3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi ile yerel mahkeme ve bölge adliye mahkemesinin gerekçeli karar başlıklarında bulunan suç tarihlerindeki “15.07.2016” ibarelerinin çıkarılarak yerlerine “04.08.2016” yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.