Yargıtay Kararı 16. Ceza Dairesi 2016/5510 E. 2016/6618 K. 01.12.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5510
KARAR NO : 2016/6618
KARAR TARİHİ : 01.12.2016

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
Hüküm : TCK’nın 292/1, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Suç tarihinin, gerekçeli karar başlığında “06.10.2013” yerine “12/2013” olarak gösterilmesi,
2)TCK’nın 58. maddesi gereğince tekerrür hükümleri uygulanırken tekerrüre esas olan birden fazla mahkumiyet ilamının bulunması durumunda, 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince koşullu salıverilme süresine eklenecek miktar bakımından önemli olduğundan en ağır cezayı içeren mahkumiyet ilamının tekerrüre esas alınması gerekmekte ise de, aynı Kanunun 108/3. maddesi gereğince uygulanacak ikinci defa tekerrür halinde sanığın koşullu salıverilmeyeceğine göre tekerrüre esas alınacak ilamın en ağır cezayı içeren değil daha evvel tekerrür hükümleri uygulanan ilamın esas alınması ve tekerrür uygulaması yapılırken TCK’nın 58/6. maddesinin de sanık hakkında uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi
3)TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği,altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gözetilmemiş olması ve ayrıca TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararının gözetilmesi lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA ancak, yeniden yargılama yapılması gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümde; gerekçeli karar başlığında suç tarihi bölümündeki “12/2013”ün çıkarılarak yerine “06.10.2013” yazılması, tekerrür uygulamasına ilişkin hükümdeki “Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/410 Esas, 2013/170 Karar sayılı ilamı ile verilen 1 yıl hapis cezasının infazı sırasında yeniden suç işlediği anlaşıldığından sanık hakkında TCK.nun 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına,” ifadesinin çıkarılarak yerine “ve içinde tekerrür uygulaması olan, 28.06.2013 kesinleşme tarihli Antalya 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/54-424 sayılı ilamının TCK’nın 58. maddesi gereğince tekerrüre esas alınmasına ve 5275 sayılı Kanunun 108/3. maddesi uyarınca ikinci defa tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına,” ifadesinin eklenmesi ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının bütünüyle çıkarılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda yürürlükte bulunan TCK’nın 53. maddesinin sanık hakkında uygulanmasına” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.