Yargıtay Kararı 16. Ceza Dairesi 2016/1492 E. 2017/4365 K. 31.05.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/1492
KARAR NO : 2017/4365
KARAR TARİHİ : 31.05.2017

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme, Görevi yaptırmamak için direnme, 2911 sayılı Kanuna muhalefet, Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma
Hüküm : 1) 2911 sayılı Kanuna (m.33/1’e) muhalefet suçundan; 2911 sayılı Kanunun 33/1, TCK’nın 62, 50/1-a ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
2) 2911 sayılı Kanuna (m.32/1’e) muhalefet suçundan; 2911 sayılı Kanunun 32/1, TCK’nın 62, 50/1-a ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
3) Görevi yaptırmamak için direnme suçundan; 2911 sayılı Kanunun 33/2 ve 32/2 maddeleri yollaması ile TCK’nın 265/1-3, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 62, 50/1-a ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet.
4) Terör örgütünün propagandasını yapma suçundan; 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62, 50/1-a ve 52/2-4 maddeleri uyarınca mahkumiyet
5) Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan; TCK’nın 314/3 ve 220/6 maddeleri yollaması ile 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5, TCK’nın 220/6-son, 62, 53, 58/9 maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan kurulan hükümde öncelikle temel ceza tayin edilip sonrasında TCK’nın 220/6. maddesi gereğince indirim uygulandıktan sonra 3713 sayılı Kanunun 5. maddesi uyarınca artırım yapılması gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden; görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, sanığın eylemde kullandığı taşın TCK’nın 6. maddesine göre silahtan sayılması nedeniyle TCK’nın 265/4. maddesine göre cezada artırım yapılmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Terör örgütünün propagandası, görevi yaptırmamak için direnme ve 2911 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde TCK’nın 52/4 maddesi gereğince yapılan ihtarlar da 6545 sayılı Kanun ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca infaz aşamasında re’sen uygulama yapılabileceğinden sonuca etkili görülmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçlarının sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasıfları tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 31.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.