YARGITAY KARARI
DAİRE : 16. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/5402
KARAR NO : 2015/4489
KARAR TARİHİ : 26.11.2015
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Silahlı terör örgütünün propagandasını yapma
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık … müdafiinin temyiz talebine ilişkin olarak yapılan incelemede;
Gerekçeli kararın sanığın mahkemeye bildirdiği son adresinde 12.06.2013 tarihinde Tebligat Kanununun 10 ve 16. maddelerine uygun şekilde tebliğ edilmesine rağmen temyiz dilekçesinin 20.06.2013 tarihinde verilmesi nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde öngörülen süreden sonra olan temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanıklar …, …, …, … ve … hakkında silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçundan kurulan hükümlere yönelik incelemede;
Sanık … 17.07.2013 tarihli dilekçesinde, yapılan tebligatın usulsüz olduğunu öne sürdüğüne göre, 5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesi uyarınca temyiz talebini de içeren eski hale getirme istemi konusunda karar verme yetkisi dairemize ait bulunduğundan mahkemenin eski hale getirme talebi hakkında verdiği 18.07.2013 tarihli 2013/442 değişik iş sayılı karar hukuken geçersiz ve yok hükmünde olup, bu ./..
konuda verilen karar kaldırılarak ve sanık …’ın yokluğunda verilen kararın ev adresine tebliğ edildiği 15.06.2013 tarihinde cezaevinde olduğu anlaşılmakla tebligatın usulsüz olması nedeni ile temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Hüküm tarihinden sonra yürürlüğe giren 6638 sayılı Kanunun sanıklar lehine hükümler içermediği anlaşılmıştır.
TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olması itibariyle, kararda belirtilmemiş olsa dahi, infaz aşamasında resen uygulanması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanıklar …, …, … ile sanıklar …, sanık … müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 26.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.