YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/489
KARAR NO : 2020/1001
KARAR TARİHİ : 11.03.2020
Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava; yükleniciden eser sözleşmesinden kaynaklanan şahsi hakkını temlik alan üçüncü kişinin temliken tescil istemine ilişkin olup, davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, Osmaniye ili merkez Rızaiye mahallesindeki 2013 ada, 51 parsel sayılı taşınmazın maliki davalı … ile yüklenici davalı … ve temsilcisi … arasında, Osmaniye 1. Noterliği’nin 12.3.2012 tarih ve 003302 yevmiye nolu arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi imzalandığını, yüklenicinin bu inşaatın işlerini 19.12.2012 tarihli sözleşme ile taşeron davalı, …Taah. Gıda Nak. Tic. ve San. Ltd. Şti.’ye yaptırdığını, ilk sözleşmede yükleniciye isabet eden dava konusu daire ile diğer dairelerin, yüklenici tarafından taşeron …Taah. Gıda Nak. Tic. ve San. Ltd. Şti.’ye bırakıldığını, bu şirketinde dava konusu zemin artı 2 kat, kuzeybatı cephesindeki 7 nolu bağımsız bölümü, 17.05.2012 tarihli adi yazılı sözleşme ile davacıya temlik ettiğini, işin bitmesine rağmen daire tapusunun halen müvekkiline devredilmeyip, davalı arsa maliki Ökkeş üzerinde kaldığını belirterek, dava konusu bağımsız bölümün davalı … adına bulunan tapu kaydının iptâli ile müvekkili adına tapuya tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı … cevabında; dava konusu bağımsız bölümün sözleşmede yüleniciye bırakıldığını, kademeli devir yapılacağını savunmuş, davalılar Şenay ve …, davacı ile doğrudan akdî ilişkilerinin bulunmadığını, davanın reddi gerektiğini bildirmişler, davalı … İnş. Taah. Gıda Nak. Tic. ve San. Ltd. Şti. tebligata rağmen cevap vermemiştir.
Dava arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi nedeniyle, yükleniciden temlik alınan şahsi hak nedeniyle temliken tescil tescil istemine ilişkin olup, mahkemece; edimini ifa etmeyen yüklenicinin temlik işleminin geçersiz olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir. Yerel mahkemeninde kabulünde olduğu gibi, arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinin yükleniciye sağladığı şahsi hak, sözleşmenin diğer tarafı arsa sahibine karşı ileri sürülebileceği gibi, TBK 183, 184 (BK.162,163). maddeleri uyarınca; üçüncü kişilere temlik de edilebilir. Borçlunun rızasını gerektirmeyen bu kazandırıcı işlem ile şahsi hakkı temellük eden üçüncü kişi, bu hakkını arsa sahibine karşı ileri sürebilir, hatta onu ifaya zorlayabilir. Ancak borçlu arsa sahibinin de TBK 188. (BK 167) maddesi uyarınca temliki öğrendiğinde kendi akidine karşı ileri sürebileceği def’i ve itirazları temlik alana karşı ileri sürmesi mümkündür. Karşı edim yerine getirilmemiş ise arsa sahibi edimini yerine getirmekten kaçınabilir. Bu durumda temlik alanın temlik eden yüklenicinin edimlerini yerine getirdiğini ve temlike hak kazandığını kanıtlamalıdır.
Davacının temliken tescil talebinde bulunabilmesi için, davalı yüklenicinin ve taşeronun arsa sahibine karşı olan yükümlülüklerini yerine getirmesi zorunludur. Mahkemece öncelikle yapılacak keşif ve alınacak bilirkişi raporuna göre, davalı arsa sahibi ile davalı … arasında düzenlenen arsa payı karşılığı sözleşmesine göre imalâtın getirildiği seviyenin belirlenmesi, seviyenin belirlenmesinden sonra, davacı ile davalı … İnş. Taah. Gıda Nak. Tic. ve San. Ltd. Şti. arasındaki sözleşmeye göre davacıya imalât bedeli karşılığı satıldığı anlaşılan dairenin 7 nolu bağımsız bölüm olup olmadığı, bundan sonra satış bedelinin ödenip ödenmediği belirlenip, gerektiğinde varsa kalan bedelin depo edilmesi suretiyle tescile karar verilmesi gerekir.
Mahkemece belirtilen hususlar araştırılmadan eksik inceleme ile davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 11.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.