YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/543
KARAR NO : 2019/1286
KARAR TARİHİ : 21.03.2019

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili ile davalılar …, …, … ve … vekilince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinin geriye etkili feshi, tapu iptâl ve tescil, 100.000,00 TL cezai şart, 1.000,00 TL yıkılan bina değeri ve 1.000,00 TL kira tazminatı istemlerine ilişkin olup, mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne dair verilen ilk karar, davalı yüklenici haricinde kalan taraflarca temyiz olunmuş, Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin bozma kararına uyularak yapılan yargılama sonucunda verilen karar, davalı yüklenici hariç diğer taraflarca temyiz olunmuştur. Davacı arsa sahibi, davalı … Yapı İnş. San. ve Tic. Ltd. Şti. yüklenici, diğer davalılar ise yükleniciden bağımsız bölüm satın alan üçüncü kişilerdir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı arsa sahibi vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Davacı arsa sahibi sözleşmenin feshi ile birlikte davalı yüklenici tarafından diğer davalı üçüncü kişilere satılan bağımsız bölümlerin tapu iptâl ve tescilini talep etmiş, mahkeme tarafından talebin kabulüne karar verilmiş ise de; bu istek kalemi yönünden davacı yararına vekâlet ücretinin yanlış paylaştırıldığı anlaşılmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı üçüncü kişilerin arsa bedel paylarının tek tek belirlendiği, buna göre davalı …’nin arsa bedel payının 46.217,60 TL, davalı …’in 46.217,60 TL, davalı …’nin 28.886,00 TL, davalı …’ın ise 11.554,40 TL olduğu anlaşılmış olup, mahkeme tarafından bu miktarlar üzerinden vekâlet ücretlerinin her bir davalı için ayrı ayrı hesaplanıp, her bir davalıdan sorumlu olduğu miktarın alınarak davacı arsa sahibine verilmesine
karar verilmesi gerektiği gibi, davalı yüklenicinin ise hesaplanacak toplam vekâlet ücretinden diğer davalılar yanında müşterek ve müteselsilen sorumluluğuna dair karar verilmesi gerekmektedir.
3-Davalılar …, …, …, …’in temyiz itirazlarına gelince;
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 2016/6530 Esas – 2017/625 Karar ve 28.02.2017 günlü bozma ilamının 4. bendinde, davacı arsa sahibi tarafından 1.000,00 TL kira tazminatı, 1.000,00 TL eski yapı bedeli talep edildiği, talep edilen bu kalemler yönünden davacı tarafından ıslah dilekçesi verilerek talebin artırılmamasına rağmen mahkemece talebi aşar şekilde 304.400,00 TL bina değeri, 51.088,00 TL kira tazminatına karar verilmesinin doğru olmadığı belirtildiği, ancak bozma sonrası mahkemece yapılan yargılama sonunda hüküm bendinin iki nolu kısmında bina bedelinin kesinleştiğinden bahisle bu talep bakımından hüküm kurulmasına yer olmadığına dair karar verilmesi de doğru olmamıştır.
Yine hüküm kısmının 6. bendinde mahkemece davalı üçüncü kişilerden alınması gereken toplam harç miktarı doğru olarak hesaplanmasına rağmen, davalılar arasında paylaştırılması doğru olmamıştır. Az yukarıda 2. bentte yazılı gerekçelerle harcın davalı üçüncü kişiler arasında arsa bedel paylarına göre ayrı ayrı hesaplanarak her birinin sorumlu olduğu miktar ayrı ayrı, davalı yüklenicinin ise tüm harçtan diğer davalılar yanında müşterek ve müteselsilen sorumlu olduğu gözetilerek karar verilmesi gerekmektedir.
Bu nedenlerle mahkemece yapılacak iş; sözleşmenin feshi, tapu iptâl ve tescil ile 1.000,00 TL kira alacağı, 1.000,00 TL bina bedeli, 100.000,00 TL cezaya ilişkin talepler bozma ilamı dışında kalarak kesinleştiğinden bu kalemler yönünden karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi, bina bedeli ve kira tazminatı yönünden 1.000,00TL’yi aşan kısımlar yönünden istemlerin reddine, bakiye ilam harcı ve vekâlet ücreti yönünden az yukarıda açıklandığı şekilde hesaplama yapılarak karar verilmesinden ibaret olmalıdır.
Eksik inceleme ve yanlış değerlendirme sonucu verilen karar doğru olmamış, bozulması uygun bulunmuşltur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı ile davalılar …, …, …, …’in sair temyiz itirazlarının reddine, kararın 2. bent uyarınca davacı, 3. bent uyarınca da davalılar …, …, …, … yararına BOZULMASINA, 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacıdan, 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davalı …’dan, 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davalılar …, … ve …’den alınmasına, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden davacı ve davalı …’a iadesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalılar …, … ve …’e iadesine karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 21.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.