Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2019/2428 E. 2019/3602 K. 23.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2428
KARAR NO : 2019/3602
KARAR TARİHİ : 23.09.2019

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davalı iş sahibi tarafından davalı yüklenici şirket ile birlikte diğer 2 şirket aleyhine …7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin bozmadan önce 2013/498 Esasına kayıtlı olarak ayıplı imalât nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemiyle dava açıldığı, mahkemece davanın reddine dair verilen kararın davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 11.07.2018 gibi 2018/2031 Esas 2018/3016 Karar sayılı ilamı ile eldeki dava ile birleştirilmesi ya da kesinleşen olguların gözetilmesi gerekçesiyle bozulduğu ve 2018/721 Esas sayısını almış olup halen derdest olduğu anlaşılmaktadır.
Yüklenici tarafından iş sahibi aleyhine açılan temyiz konusu olan bu dava ile …7. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin bozmadan sonra 2018/721 Esas numarası alan davalar arasında, taraflar, davanın dayanağı olan sözleşme aynı olup davalar birbirine benzer sebeplerden doğduğu ve biri hakkında verilecek karar diğerini etkileyecek nitelikte olduğundan davalar arasında 6100 sayılı HMK’nın 166/4. maddesi gereğince bağlantı mevcuttur.
Bu durumda mahkemece bozmadan sonra 2018/721 Esas numarasın alan …7. Asliye Hukuk Mahkemesi dosyası getirtilip derdest ise birleştirilmesinin sağlanması, sonuçlanıp kesinleşmiş ise; o davada verilen karar sonucu kesinleşen olgular gözetilerek davanın sonuçlandırılması gerekirken bu husus gözden kaçırılarak davanın sonuçlandırılması doğru olmamış, kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davalı yararına BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 136,00 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 23.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.