YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2375
KARAR NO : 2020/2799
KARAR TARİHİ : 15.10.2020
Mahkemesi:…Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen karar davalılar …, …, … ve … vekillerince temyiz edilmiş, davalı … vekili tarafından duruşmalı olarak istenmiş, duruşma talebi kabul edilerek 22.09.2020 tarihinde yapılan duruşmaya davacılar vekili Avukat … ile davalılar …, … ve … vekili Avukat … geldi. Diğer davalı asiller ve vekilleri gelmedi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
K A R A R –
Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nin miktar veya değeri kırkbin Türk lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararları verildiği anda kesin olup temyiz edilemez (HMK 362/1-a). Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması durumunda, bu kırkbin Türk liralık kesinlik sınırı alacağın tamamına göre belirlenir. Alacağın tamamının dava edilmiş olması hâlinde,
kararda asıl talebinin kabul edilmeyen bölümü kırkbin Türk lirasını geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Ancak, karşı taraf temyiz yoluna başvurduğu takdirde, diğer taraf da düzenleyeceği cevap dilekçesiyle kararı temyiz edebilir (HMK 362/2). Yukarıdaki 40.000,00 TL’lik parasal sınır 25.000,00 TL iken 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 42. maddesiyle yapılan değişiklikle 40.000,00 TL olmuştur. Aynı Kanun’la HMK’ya eklenen ek 1. madde gereğince bu miktarlar 2017 ve sonrası yıllarda her yıl yeniden değerlendirme oranında artırılacak ve artırım sırasında 10,00 TL kesirleri dikkate alınmayacaktır. Bu hükümlere göre hesaplama yapıldığında Bölge Adliye Mahkemesi kararları yönünden 2019 yılı için temyiz kesinlik sınırı 58.800,00 TL’dir.
Yukarıda sözü edilen kurallar ve yapılan açıklamalarla birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda davalılar …, … ve … yönünden, adlarına kaytılı 1929 ada 1 parselin 1/96’şar hissesinin iptâli talep edilmiş, yargılama sırasında davacılar vekili vermiş olduğu 14.11.2017 tarihli dilekçe ile davalılar … ve … yönünden davasını HMK madde 125 uyarınca tazminata dönüştürerek davalı …’den dava konusu arsanın 1/96 payının bedeli 34.432,50 TL’nin, davalı …’den de yine arsanın 1/96 payının bedeli 34.432,50 TL’nin tahsilini istemiş, İlk Derece Mahkemesi’nce davalı … adına kayıtlı 1929 ada 1 parselin 1/96 hissesinin iptâli ile davacılardan … adına tapuya kayıt ve tesciline, davalı …’den 34.432,50 TL tazminatın alınarak davacılardan …’a verilmesine, yine davalı …’den 34.423,50 TL tazminatın alınarak davacılardan …’a verilmesin karar verilmiş; karar karşı davalılar …, … ve … tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuş, …Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi’nce istinaf başvusununun yargılama giderleri ile karar v ilam harcı yönünden kabulüne karar verilerek, davalı … adına kayıtlı 1929 ada 1 parseldeki 1/96 hissenin iptâli ile davacılardan … adına tapuya kayıt ve tesciline davalı …’den 34.432,50 TL tazminatın alınarak davacılardan …’a verilmesine, davalı …’den 34.432,50 TL tazminatın alınarak davacılardan …’a verilmesine karar vreilmiş, bu hükme karşı davalılar …, … ve … tarafından temyiz başvusurusunda bulunulmuştur. Bu durumda davalılar … ve … yönünden temyiz başvurusu, kabul edilen 34.432,50 TL için yapılmış olduğundan, davalı … yönünden de iptâline karar verilen 1/96 hissenin dava tarihindeki değeri 34.432,50 TL olduğundan Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihine göre temyiz eden davalılar …, … ve … yönünden kesinlik sınırı altında kalmaktadır. Temyiz dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi temyiz dilekçesinin reddine karar verir ve 344’üncü maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder (HMK 346/1 ve 366). Temyiz edilen karar kesin olduğu halde bu konuda inceleme yapılıp karar verilmeksizin dosya Yargıtay’a gönderilmiş ise 01.06.1990 tarih 1989/3 Esas, 1990/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince dosyanın mahalline çevrilmesine gerek olmaksızın Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir. Bu İçtihadı Birleştirme Kararı HUMK hükümleri nedeniyle verilmiş olsa da HMK’daki benzer düzenlemeler de aynı yorum ve sonucu doğurduğu için HMK hükümlerine göre temyiz yönünden de uygulanması gerektiğinden temyiz isteminin reddi gerekmiştir.Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar …, … ve …’nin temyiz isteminin Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi kararının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalılar …, … ve …’ye geri verilmesine,Davalı …’un temyiz itirazlarına gelince;Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddedeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp bir isabetsizlik bulunmaksızın karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 2.540,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalı …’dan alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 2.725,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalı …’tan alınmasına, 6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 15.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.