Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2019/2142 E. 2019/3510 K. 17.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/2142
KARAR NO : 2019/3510
KARAR TARİHİ : 17.09.2019

Mahkemesi : Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Asliye Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’nce verilen kararın temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinin süresinde ifa edilmemesi nedeniyle iş bedelinin iadesi için yapılan ilamsız icra takibine itirazın iptâli ve takibin devamı istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince davanın konusuz kalması nedeniyle esas hakkında hüküm verilmesine yer olmadığına, tarafların %20 tazminat isteminin reddine, taraflar yararına vekâlet ücreti takdirine yer olmadığına, davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin üzerinde bırakılmasına dair verilen karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuş, … Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi’nin istinaf başvurusunun esastan reddine dair verdiği karar yine davacı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddedeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp bir isabetsizlik bulunmaksızın karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı iş sahibi, davalı yüklenici olup; davalı yüklenici 16.11.2015 tarihli sözleşme başlıklı belge ile 41.800 USD karşılığı …Roll Form Hattı imalâtı ve montaj yapımı işini üstlenmiştir. Sözleşmenin fiyat ve ödeme şekli başlıklı bölümünde imalât süresi 50 iş günü olarak kararlaştırılmıştır. Buna göre; teslimi gereken tarih sözleşme tarihine 50 iş günü eklendiğinde 13.01.2016 tarihi olmaktadır. Davalı yüklenici tarafından süresi içinde işin tamamlanıp teslim edilmediği ihtilaf konusu değildir. Davalı davacıdan kaynaklanan nedenlerle teslimin süresinde yapılamadığını savunmuş ise de bu savunmasını yasal delillerle kanıtlayamamıştır. Yüklenicinin edimini süresinde ifa etmemesi üzerine davacı 21.03.2016 gün 5599 yevmiye nolu ve … Noterliği’nden keşide ettiği ihtarname ile sözleşmeden dönerek ödediği bedelin iadesini istemiş, ödeme yapılmaması üzerine 04.04.2016 tarihinde dayanak icra takibini yapmıştır. Eldeki davada 22.04.2016 tarihinde açılmıştır. Dosyaya sunulan sevk irsaliyesine göre sözleşme konusu makine 13.07.2016 tarihinde davacı iş sahibine teslim edilerek kabul edilmiştir. İcra takibi ve dava tarihi itibari ile yüklenici temerrüdü gerçekleşmiş ise de; davacı davadan sonra 13.07.2016 tarihinde yapılan gecikmiş ifayı kabul etmiş olmakla davanın esası konusuz kalmıştır. Bu nedenle konusuz kalan davanın esası hakkında hüküm kurulmasına yer olmadığına ve alacak likit olmadığından inkâr tazminatı isteminin reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak az yukarıda açıklandığı gibi davacı dava açmakta haklı olduğu ve dava devam ederken sözleşme konusu edimin davalı tarafça ifa edilip davacı tarafından kabul edilmiş olması sonucu, konusuz hale geldiğinden davalının ücreti vekâlet, yargılama gideri ve harçtan sorumlu tutulması gerekirken davacı yararına vekâlet ücretine hükmedilmemesi, harç ve yargılama giderlerinin üzerinde bırakılması doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile … Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi’nin 05.03.2019 gün 2018/602 Esas, 2019/463 Karar sayılı ilamının kaldırılarak ilk derece mahkemesi hükmünün davacı yararına BOZULMASINA, 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 218,50 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine,
6100 sayılı HMK 373. madde hükümleri gözetilerek dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin ise Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, 17.09.2019 gününde kesin olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.