YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5664
KARAR NO : 2019/2611
KARAR TARİHİ : 29.05.2019
Mahkemesi:Ticaret Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat … ile davalı vekili Avukat … geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, reklam yapımı ile ilgili eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedeli alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme yapılarak hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozmanın şümulü dışında kalarak kesinleşen cihetlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Dava 21.07.2006 tarihinde açılmıştır. Dava tarihi itibariyle Merkez Bankası’nın Amerikan Doları cinsinden dövizin efektif satış kuru bir dolar karşılığı 1,5531 TL’dir. Mahkemece bozmadan sonra 29.01.2018 tarihinde düzenlenen bilirkişi kurulu ek raporu hükme esas alınmıştır. Söz konusu raporda iş bedeli belirlenirken emsal reklam sözleşmelerinin Amerikan doları cinsinden yapıldığından hareketle 23.01.2018 tarihli Merkez Bankası alış kuru üzerinden hesaplama yapılmıştır. 2. bozmadan önce verilen kararda dava tarihindeki kur karşılığı Türk lirası cinsinden bedele hükmedilmiş olup, bu husus davacı tarafça temyize getirilmediğinden kurun dava tarihi itibariyle esas alınması gerektiği hususu davacı aleyhine davalı lehine kesinleşmiş ve usulü kazanılmış hak oluşturulmuştur.
Bu durumda mahkemece hükme esas alınan 29.01.2018 tarihli ek raporu düzenleyen bilirkişi kurulundan dava tarihi itibariyle 1 USD’nin Merkez Bankası efektif satış kuru karşılığını 1,5531 TL esas almak suretiyle davacıların isteyebileceği iş bedeli alacağı miktarı konusunda denetime elverişli ek rapor alınıp sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken davadan sonra 23.01.2018 tarihindeki kuru esas alarak hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilerek yazılı miktarda kabul kararı verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur. SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 2.037,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan davalıya verilmesine, 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 176,60 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine,
karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 29.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.