YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/5123
KARAR NO : 2019/3045
KARAR TARİHİ : 27.06.2019
Davacılar 1-… 2-… 3-… 4-… 5-… 6-… 7-… 8-… 9-… 10-… ile davalı … arasındaki davadan dolayı Ankara Batı 1. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 07.07.2015 gün ve 2012/457-2015/172 sayılı hükmü bozan 23. Hukuk Dairesi’nin 25.06.2018 gün ve 2015/9906-2018/3719 sayılı ilamı aleyhinde davacılar vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Karar düzeltme talebinin kural olarak temyiz incelemesini yapan Yargıtay Hukuk Dairesince incelenmesi gerekmekte ise de; Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2018 gün 2018/1 sayılı işbölümü kararı ile arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan ve 01.07.2016 tarihinden sonra temyiz ya da karar düzeltme talepli olarak Yargıtay’a gelen dosyalardaki temyiz ya da karar düzeltme taleplerini incelemek görevi Yargıtay 15. Hukuk Dairesi’ne verildiğinden karar düzeltme talebi Dairemizce incelenmiştir.
Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca kira tazminatı istemine ilişkin olup, mahkemece yapılan yargılama sonunda ıslah da gözetilerek davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın, davalı tarafından temyiz edilmesi sonucunda Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 2015/9906 Esas – 2018/3719 Karar ve 25.06.2018 günlü kararı ile bozulduğu, bozma kararına karşı davacılar vekilinin yasal süresi içinde karar düzeltme talebinde bulunduğu anlaşılmıştır. Davacılar arsa sahibi, davalı ise yüklenicidir.
Davacı arsa sahipleri vekili, tarafların Sincan 1. Noterliği 20.05.2004 tarih ve 14861 yevmiye numaralı kat karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca davalı yüklenicinin davacılara ait Ankara ili, Sincan ilçesi, 75 ada 3, 6, 7 ve 8 nolu parsellerde bulunan taşınmazlar üzerine inşaat yapılması konusunda anlaştıklarını, davalı yüklenicinin temel ruhsat tarihinden itibaren en geç 24 ay içinde iskan dahil davacı arsa sahiplerine düşen bağımsız bölümleri teslim etmeyi üstlendiğini, ancak A Blok 17, 18 nolu bağımsız bölümler ile B Blok 17, 18 ve 19 nolu bağımsız bölümlerin teslim edilmediğini, bu nedenle sözleşme uyarınca 26.08.2009 tarihinden 02.04.2012 dava tarihine kadar hesaplanacak kira tazminatına hükmedilmesini talep etmiş, 06.01.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile A Blokta bulunan bağımsız bölümlere ilişkin taleplerini atiye bıraktıkları anlaşılmıştır. Davalı yüklenici davacıların bağımsız bölümleri teslim aldıklarını, nama ifa davası açtıklarını belirterek davanın reddini savunmuştur. Yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davalı tarafından temyiz edilmesi sonucunda Yargıtay 23. Hukuk Dairesinin 2015/9906 Esas – 2018/3719 Karar ve 25.06.2018 günlü kararı ile davacı arsa sahipleri tarafından Sincan 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2008/622 Esas sayılı dava dosyasında nama ifa davası açıldığı, derdest olan bu dosyada davalının bağımsız bölümleri teslim ettiği savunması karşısında bu dosyanın sonucunun eldeki davayı etkileyeceği gerekçesiyle o dosyanın sonuçlanması beklenerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulduğu anlaşılmış ise de; söz konusu nama ifa dava dosyası incelendiğinde, arsa sahipleri tarafından davalı yüklenici aleyhine 30.10.2008 tarihinde açılarak 2008/622 Esas numarası alan dosyanın bozmadan sonra 2013/202 Esas numarasını aldığı, yapılan yargılama sonunda 12.02.2015 tarihinde davanın kabulüne karar verildiği, kararın temyiz edilmeden 24.04.2015 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır. İş bu kesinleşen dava dosyasında davalı yüklenici tarafından teslim olgusunun kanıtlamadığı, bu nedenlerle davacı arsa sahiplerinin iş bu dosyada istedikleri dönem itibariyle kira tazminatına hak kazandıkları bu kez yapılan inceleme sonucu anlaşıldığından mahkeme kararının onanması gerekirken belirtilen husus gözden kaçırılarak bozulması doğru olmamış, bu nedenlerle davacıların karar düzeltme taleplerinin kabulü uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacıların karar düzeltme taleplerinin kabulü ile Yargıtay 23. Hukuk Dairesi’nin 25.06.2018 gün 2015/9906 Esas, 2018/3719 Karar sayılı bozma ilamının kaldırılarak yerel mahkeme hükmünün ONANMASINA, ödediği karar düzeltme peşin harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davacılara geri verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 12.732,40 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 27.06.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.