Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2018/4840 E. 2019/413 K. 04.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/4840
KARAR NO : 2019/413
KARAR TARİHİ : 04.02.2019

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi (Tük. Mah. Sıf.)

Yukarıda tarih ve numarası yazılı bozmaya uyularak verilen hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak talebine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı davasında davalı ile aralarında düzenlenen sözleşme ile davalıya ait inşaatın yapımını üstlendiğini, bu işten kaynaklanan alacağının ödenmediğini belirterek alacağı ile ilgili yaptığı icra takibine davalının itirazının iptaline karar verilmesini istemiş, davalı savunmasında 2012 yılında inşaatın yapımı için davacı ile anlaştıklarını ancak 2 yıldır inşaatın tamamlanmadığını, işi kendisinin yaptırdığını, hesabına göre davacının 6.000,00 TL alacağının olduğunu, inşaatı bitiminde kalan ödemenin yapılacağını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini istemiş, Mahkemece davanın 641,00 TL üzerinden kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında yazılı sözleşme bulunmayıp sözlü anlaşmanın kapsamı tanık beyanlarıyla belirlenememiş ise de, davalı Mahkemeye verdiği 19.06.2015 tarihli cevap dilekçesi ve 11.11.2015 tarihli ikinci cevap dilekçesinde davacının gerçekleştirdiği imalatlar nedeniyle yaptığı hesaplamada davacının 6.000,00 TL alacağı olduğunu kabul etmiştir. Davalı, davacının işi eksik bırakıp tamamlamaması sebebiyle 10.000,00 TL masraf yaparak kendisinin alacaklı olduğunu ileri sürerek bedel ödemekten kaçınmakta ise de iş bedelinin
tamamını ödediğini ileri sürüp, yasal delillerle kanıtlayamadığından eksik işlerin giderim bedelinin yüklenici alacağından mahsubu mümkün değildir. Bu halde davanın kabul edilen 6.000,00 alacak üzerinden kısmen kabulü gerekirken yanlış değerlendirme suretiyle daha az miktar üzerinden kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 04.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.