Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2018/3986 E. 2019/58 K. 08.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3986
KARAR NO : 2019/58
KARAR TARİHİ : 08.01.2019

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu davanın kısmen kabulü ile 10.864,60 TL’nin davalıdan tahsiline dair verilen hüküm taraf vekillerince temyiz olunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma ilamı gereğince inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davalı vekilinin temyiz itirazlarına gelince; davacı yüklenici ile davalı iş sahibi arasında 18.08.2009 tarihinde … İli … İlçesi … merkez mahallesinde bulunan ziyaretçi evi restorasyon ve restitüsyon işine ilişkin 81.648,25 TL götürü bedelli sözleşme imzalanmıştır. Davacı işin yapılarak teslim edildiğini davalı iş sahibi tarafından asıl iş bedelinin 70.000,00 TL’sinin ödendiği, iş bedelinin 52.830,00 TL’sinin … Belediyesi, 11.927,00 TL’sinin ise Kültür ve Turizm Bakanlığı ödeneklerinden karşılandığını belirterek asıl ve ilave iş bedelinin tahsilini istemiş, davalı ise sözleşmenin sponsorluk sözleşmesi olduğunu, sözleşme gereğince iş bedelinin sadece 70.000,00 TL’sinden sorumlu olduğunu ve bedelinde davacıya ödendiğini, ilave iş bedelinden ise sorumlu olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece davanın reddine dair kararın davacı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 10.05.2016 tarih, 2015/4044 Esas ve 2016/2688 Karar sayılı ilâmıyla; davalı sözleşmenin 70.000,00 TL’sine sponsor olduğunu ve bu iş bedelinin fazlasından sorumlu olmadığını savunmakta ise de, davalının sözleşme uyarınca asıl ve fazla iş bedelinden sorumlu olduğu, bu nedenle mahallinde keşif icra edilmesi ile sözleşmenin asıl ve fazla iş bedellerini düzenleyen 6,19 ve 21. maddelerinin de göz önüne alınarak varsa davacı alacağının hüküm altına alınması gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyulmak suretiyle yapılan yargılamada yeniden oluşturulan bilirkişi heyetiyle keşif icra edilmiştir. Hükme esas alınan 18.02.2018 tarihli ek raporda işin yapıldığı, 2009 yılı itibariyle mahalli piyasa rayiçlerine göre asıl iş bedelinin 112.822,50 TL, fazla iş bedelinin ise 31.920,00 TL olduğu hesaplanmıştır. Mahkeme gerekçesinde ise; asıl ve
fazla iş bedeli toplamından yapılan ödeme miktarı olan 133.907,90 TL’nin mahsubu ile bakiye alacak olarak 10.834,60 TL üzerinden davanın kabulüne karar verilmiş ise de; mahkemece bu hatalı hesaplama esas alınarak kurulan hüküm hatalı olmuştur.
Taraflar arasında 18.08.2009 tarihli sözleşme ile 81.648,25 TL üzerinden mülga 818 sayılı BK’nın 355. ve devamı maddelerinde götürü bedelli eser sözleşmesi akdedilmiştir. Davacı yüklenici, davalı iş sahibidir. Eser sözleşmelerinde iş bedeli götürü kararlaştırılmış ise, yüklenici yapılacak şeyi teklif ettiği fiyattan yapmak zorundadır (BK. m. 365). Ahde vefa ilkesi (pacta sunt servanda) uyarınca da götürü bedelle yapılacak sözleşmelerde, iş tahmin edilenden fazla emek ve masrafı gerektirse dahi yüklenici bu işi sözleşme bedeli ile yapma yükümlülüğü altındadır. Bu nedenle yapılan asıl iş bedelinin yapıldığı yıl piyasa rayicine göre 112.822,50 TL olarak hesaplanması mülga 818 sayılı BK’nın 365 maddesine aykırıdır, yine alınan bilirkişi raporu ile sözleşme dışı yapılan iş bedeli 31.920,00 TL olarak hesaplandığına göre, asıl iş bedeli ve ilave iş bedeli toplamı 113.568,25 TL’dir, davalı iş sahibi, Konacık Belediyesi ile Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından yapılan ödemeler toplamı 133.907,90 TL olup bu durumda davanın reddi gerekmekte iken hukuki değerlendirmede yanılgıya düşülerek davanın kısmen kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olmuş, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte yazan nedenler ile davalının temyiz itirazlarının kabulüne, hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, fazla alınan temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 08.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.