Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2018/3895 E. 2019/66 K. 09.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/3895
KARAR NO : 2019/66
KARAR TARİHİ : 09.01.2019

Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen hüküm, davacı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekili müvekkili iş sahibi ile davalı yükleniciler arasında idareye ait trafo merkezlere kamera sistemi kurulması konusunda 23.11.2012 tarihinde sözleşme imzalandığını, sistemin davalılar tarafından yapılın bedelin ödendiğini, kesin kabul işlemlerinin yapılması aşamasında 25.12.2012 tarihinde yapılan incelemede kamera sisteminin arıza ve eksik olduğunu, bu konuda tutanak düzenlenidiğini, ayıp ve eksikliklerin yüklenici tarafından yerine getirilmediğini, ek süreye karşın sonuç alınamadığını ileri sürerek ayıpların giderim bedeli olan 16.l826,20 TL’nin davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı davanın reddini dilemiş, mahkemece ayıbın giderim bedeli olan 16.826,20 TL’den 3.750,00 TL teminat bedelinin mahsubuyla bakiye bedel üzerinden dava kabul edilmiştir.
Mahkemece yapılan araştırma ve inceleme sonucu alınan bilirkişi raporunda eserin ayıplı olduğu belirlenerek ayıbın giderim bedeli hüküm altına alınmış ve kamera sisteminin davalı yüklenicilere iadesine karar verilmiştir. Oysa davacı yan sözleşmenin feshini istememiş, sadece ayıpların giderim bedelinin davalılardan tahsilini talep etmiştir. Bu istem sözleşmenin kurulduğu tarihte yürürlükte bulunan 6098 sayılı TBK’nın 475. maddesinde düzenlenen ayıp nedeniyle uğranılan zararlar ve ayıbın giderilme bedeline ilişkindir. Sözleşmeden dönme yönünde bir irade bulunmamaktadır. Mahkemenin işin ayıplı olduğu ve
ayıbın giderim bedelinin hüküm altına alınması gerektiğine yönelik karar davalılar tarafından temyiz edilmemiştir. Bu durumda ayıp giderim bedelinin tahsili gerekmekte olup, davalının vermiş olduğu kesin teminat mektubunun ise, ancak sözleşmeye uygun davranması ve sözleşme hükümlerini yerine getirmesi durumunda iadesi mümkün olup, davacı alacağından mahsubu yerinde değildir. Bu nedenlerle mahkemece, sistemin iadesi yönündeki hüküm hatalı olduğu gibi, teminat mektubu bedelinin mahsubu da doğru olmamıştır. Karar açıklanan nedenlerle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle kararın davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 09.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.