Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2018/2557 E. 2019/146 K. 15.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/2557
KARAR NO : 2019/146
KARAR TARİHİ : 15.01.2019

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, davacının eser sözleşmesinden kaynaklanan kaynaklanan zararın tahsili istemlerine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı ve davacı vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere göre davalının yerinde bulunmayan ve nedenleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddi gerekmiştir.
2-Davacı vekilinin temyiz itirazına gelince;
Davacı tarafından davadan önce “delil tespiti” talebinde bulunulmuş ve talep kabul edilerek, … 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce delil tespiti yapılmış ve mahkemenin 2014/113 Değişik iş sayılı dosyasına bilirkişi kurulu raporu sunulmuştur. Delil tespiti dosyası kapsamından; davacının 948,00 TL delil tespiti gideri yaptığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacı tarafça yapılan delil tespiti gideri yargılama giderlerine katılmamıştır. Oysa, tespitin yapıldığı ve davanın açıldığı tarih itibariyle uygulanması gereken 22.03.1976 tarih ve 1/1 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince davanın açılmasından önce, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 368-374. maddeleri uyarınca yapılan delillerin tespitine ilişkin giderler aynı Kanun’un 413-426. maddelerinde yer alan yargılama giderlerinden sayılmaktadır. Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK’nın 323. maddesinde de geçici hukuki korumalara ilişkin giderlerde yargılama giderleri kapsamında değerlendirilmesi gerekeceğinden delil tespitine ilişkin giderler her halükarda yargılama giderleri içerisinde değerlendirilmelidir. Mahkemece, bu hususun gözden kaçırılması doğru olmamıştır.
Kararın yukarıdaki bentte açıklanan nedenle davacı yararına, bozulması gerekir. Ancak düşülen bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, kararın 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi yollaması ile HUMK’nın 438/VII. maddesi gereği düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca mahkeme kararının 6 nolu hüküm fıkrası ikinci satırında “bilirkişi masrafı” kelimelerinden sonra gelmek üzere “ile 948,00 TL tespit masrafları” rakam ve kelimelerinin yazılmasına, yine aynı satırda “toplam” kelimesinden sonra yer alan “1.727,30” rakamının karardan çıkarılarak yerine “2.675,30” rakamının yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 1.858,10 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 37,20 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 15.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.