Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2018/1357 E. 2019/790 K. 25.02.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/1357
KARAR NO : 2019/790
KARAR TARİHİ : 25.02.2019

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, kat karşılığı inşaat sözleşmesinden kaynaklanan tapu iptâl ve tescil talebine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı davalı yüklenici ile aralarında düzenlenen kat karşılığı inşaat sözleşmesine göre yapılacak binada 1. … katın tamamının kendisine verilmesi gerekirken 2/3 payının davalı adına tescil edildiğini, sözleşmenin imzalanmasından sonra kendisi verilmesi gereken 6 nolu dairenin davalı yükleniciye ait olacak 8 nolu daire ile değiştirilmesi konusunda da sözlü anlaştıklarını belirterek 1. … katın 2/3 payı ile 8 nolu dairenin tapusunun iptâli ile adına tesciline karar verilmesini talep etmiş, mahkemece davanın kısmen kabulü ile 1. … katın 2/3 payının tapusunun iptâli ile davacı adına tesciline karar verilmiş, 8 nolu bağımsız bölüm ile ilgili talebin reddine karar verilmiştir.
Davacı dava dilekçesinde 8 nolu dairenin tapusunun iptâline karar verilmesini talep etmiş ise de yargılama sırasında bu dairenin üçüncü şahsa satılması nedeniyle talebinin tazminata dönüştürmüş, 15.04.2016 tarihli dilekçesinde 6100 sayılı HMK’nın 125. maddesine göre dönüştürdüğü tazminat miktarının 5.000,00 TL olduğunu açıklamıştır. Bu durumda mahkemece davacının reddedilen talebi ile ilgili olarak davalı yararına 5.000,00 TL üzerinden vekâlet ücreti takdiri gerekirken 130,000,00 TL üzerinden vekâlet ücreti takdiri doğru olmamıştır. Kararın bu nedenle bozulması gerekmişse de düşülen bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılması gerektirmediğinden, hükmün HMK’nın geçici 3. maddesi yollamasıyla HUMK’nın 438/VII. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca mahkeme kararının 4 nolu hüküm fıkrası ikinci satırında bulunan “13.150,00” rakamının karardan çıkarılmasına yerine “1.500,00” rakamının yazılmasına, kararın değişik bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5766 sayılı Kanun’un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 37,20 TL Yargıtay başvurma harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 25.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.