YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/114
KARAR NO : 2019/295
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

Davacı … ile davalı … arasındaki davadan dolayı … Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 29.06.2016 gün ve 2015/105-2016/104 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa’nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK’nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır. … Hukuk Hakimliği’nin kararı 29.06.2016 tarihlidir. Davada 22.800,00 TL’nin tahsili talep edilmiş, 1.395,00 TL’ye hükmedilmiş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 22.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.