YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/864
KARAR NO : 2015/4008
KARAR TARİHİ : 07.07.2015
Mahkemesi :Karaman 1. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :28.05.2013
Numarası :2004/341-2013/325
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davacı-birleşen davalarda davalı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı-birleşen davalarda davalı vekili Avukat S..A..B.. ile davalı-birleşen davalarda davacı vekili Avukat A..F.. geldi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Davacı iş sahibi K…Gıda K.. Gıda ve İth. Mad. San. Tic. A.Ş. tarafından açılan asıl davada eksik işler nedeniyle 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 97. maddesine dayalı olarak ifaya izin, yine iş sahibi tarafından açılan ve belirtilen 2001/501 Esas sayılı davada üretim kaybı, eksik iş bedeli ve kâr kaybı ile ceza-i şart talep edilmiş, yüklenici tarafından açılan 2001/69, 2001/1015, 2001/1023, 2007/814 Esas sayılı davalar asıl dava dosyasıyla birleştirilerek sonuçta iş sahibi tarafından açılan asıl ve birleşen davaların tümden reddine,
yüklenici tarafından açılan ve birleşen davalar nedeniyle de yüklenicinin kesin hesap alacağı olarak belirlenen bakiye 40.507,38 TL’nin iş sahibinden alınarak yükleniciye ödenmesine karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz olunmuştur.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davacı iş sahibi tarafından açılan ve birleştirilen 2001/501 Esas sayılı dava tamamen reddedildiği halde sanki kısmen kabul kararı verilmiş gibi kabul edilen kısmın varlığından söz edilerek karar ve ilâm harcı hesaplanması ve yine kısmen kabulden söz edilmek suretiyle taraflar yararına vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru olmamıştır. Yüklenici tarafından açılan ve birleştirilen davalardan 2001/69 Esas sayılı dava ile 2001/1023 Esas sayılı davalar tamamiyle sözleşme kapsamında ve sözleşme dışında yapılan işler nedeniyle KDV alacağına ilişkindir. Yine yüklenici tarafından açılan ve birleştirilen 2007/814 Esas sayılı dosyada da 36.161,24 TL KDV talep edilmiştir. Mahkemece hükme esas alınan ve kesin hesabın çıkarılmasına ilişkin olan bilirkişi raporunda iş bedeli olarak hesaplanan 1.212.536,46 TL’ye ayrıca 218.256,56 TL KDV ilave edilerek toplam hakediş tutarı 1.430.793,02 TL bulunduğundan kesin hesap çıkarılırken ayrıca iş bedeline ilave edildiğinden yüklenici tarafından açılan 2001/69 ve 2001/1023 sayılı dava dosyalarındaki KDV alacağı ile 2007/814 Esas sayılı dosyadaki 36.161,24 TL KDV alacağının reddine karar verilmesi doğru ise de sözü edilen bu davalara konu edilen miktarlar üzerinden davalı iş sahibi yararına karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca ayrı ayrı vekâlet ücretine hükmedilmesi de doğru olmamıştır.
Bilirkişi kurulu tarafından çıkartılan kesin hesap sonucuna göre yüklenici 40.507,38 TL alacaklıdır. Yüklenicinin açmış olduğu birleştirilen davalardan sadece 2007/814 Esas sayılı davada bakiye iş bedeli talep edildiğinden hüküm altına alınan 40.507,38 TL’nin 2007/814 Esas sayılı dava yönünden kabulü ve buna göre harç ve vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken tüm bu yönler gözetilmeyerek ve davalar birleştirilmiş olsa dahi her bir davanın bağımsız niteliğini koruyacağı ve her bir birleşen dava yönünden ayrı ayrı harç, masraf ve vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, açıklanan bu nedenlerle kararın taraflar yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle tarafların diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca hükmün temyiz eden taraflar yararına BOZULMASINA, 1.100,00’er TL duruşma vekillik ücretinin taraflardan karşılıklı olarak alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan diğer tarafa verilmesine, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 07.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.