Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2015/812 E. 2015/3941 K. 03.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/812
KARAR NO : 2015/3941
KARAR TARİHİ : 03.07.2015

Mahkemesi :Diyarbakır 1. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :14.03.2013
Numarası :2003/747-2013/176

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ise de davetiye masrafı bulunmadığından duruşma isteğinin reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmal edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, teminat mektuplarının iadesi istemine ilişkin olup, mahkemenin; davanın reddine dair kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davacı davasında, davalı ile yapmış olduğu sözleşme hükümleri uyarınca Diyarbakır 7. Kolordu Komutanlığı Pirinçlik Garnizon Tesisleri’nin onarım işini yaptığını, bu işin geçici ve kesin kabullerinin yapılmasına karşın 5 adet toplam 123.610,00 TL tutarındaki banka teminat mektuplarının iade edilmediğini belirterek iadesine karar verilmesini istemiş, mahkemece; davacı yüklenicinin kesin hesap sonucu davalı iş sahibine 14.405,05 TL borcu bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ve bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında 04.02.2010 tarihinde Diyarbakır 7. Kolordu Komutanlığı Pirinçlik Garnizon Tesisleri’nin Onarım İşine ilişkin eser sözleşmesi imzalanmış olup, bu sözleşmenin 4. maddesinde Yapım ve Taşıma İşleri İhale Şartnamesiyle bu şartnamenin 32. maddesinde sıralanan diğer şartnameler sözleşmenin eki olarak sayılmıştır. Sözü edilen şartnamenin 32. maddesinde de Bayındırlık İşleri Genel Şartnamesi ek olarak sayılmıştır. Sözleşme ile Yapım ve Taşıma İşleri İhale Şartnamesi’nin bu hükmü 6100 sayılı Hukuk Muhakemesi Kanunu’nun 193. maddesi (1086 sayılı HUMK 287. maddesi) uyarınca delil sözleşmesi niteliğinde olup mahkemece re’sen gözetilmelidir. Bayındırlık İşleri Genel Şartnamesi’nin 45. maddesinde ise teminatın iadesi koşulları düzenlenmiştir. Bu hüküm uyarınca, taahhüdün sözleşme ve şartname hükümlerine uygun şekilde yerine getirildiği usulüne göre anlaşıldıktan ve müteahhidin bu işten dolayı İdareye herhangi bir borcunun olmadığı tespit edildikten sonra, Sosyal Sigortalar Kurumu’ndan ilişiksizlik belgesinin getirilmesi halinde, geçici kabul tutanağının onaylanması ve geçici kabulde görülen kusurların giderilmesi bedelinin kesin teminatın yarısından fazla olmaması şartıyla teminatın yarısının, kesin kabul işlemleri tamamlandıktan sonra ise kalan yarısının yükleniciye iade edilmesi gerekir. Dosya kapsamından, 26.03.2001 tarihinde işin geçici kabulünün, 26.03.2002 tarihinde ise kesin kabulünün yapıldığı, 13.03.2007 tarihli SGK Başkanlığı yazısında da teminatın iadesinde bir sakınca olmadığının bildirildiği anlaşılmıştır. Şu halde davaya konu 5 adet banka teminat mektubunun iadesi koşullarının gerçekleştiği anlaşılmaktadır. Ne var ki, 16.09.2003 günlü kesin hakediş raporuyla davacı yüklenici 64.140,80 TL iş sahibi idareye borçlu çıkartılmış ve Bayındırlık İşleri Genel Şartnamesi’nin 40 ve bu maddenin yollamasıyla uygulanması gereken 39/a maddesi uyarınca usulüne uygun olarak itiraz edilmemesi nedeniyle bu hakediş davacı yönünden kesinleşmiştir. Buna rağmen mahkemenin gerekçeli kararında davacının davalıya 14.405,05 TL borçlu olduğu kabul edilmiş ve bu gerekçeye karşı davalı tarafından temyize gelinmediğinden aleyhine olan bu gerekçe kesinleşmiştir. Şu halde, davaya konu 5 adet teminat mektubu tutarı olan 123.610,00 TL’den davacının mahkemece kabul edilen 14.405,05 TL tutarındaki borcu mahsup edilerek kalan 109.204,95 TL tutarındaki banka teminat mektubunun iadesine karar vermek gerekirken davanın tümden reddine karar verilmesi doğru olmamış, açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca diğer temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 03.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.