Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2015/590 E. 2015/3939 K. 03.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/590
KARAR NO : 2015/3939
KARAR TARİHİ : 03.07.2015

Mahkemesi :İstanbul 9. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :24.01.2013
Numarası :2010/166-2013/27

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmakta olup ödenmeyen 2 nolu hakediş bedelinin KDV’si ile birlikte tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında 05.08.2008 tarih 14957 yevmiye no ile imzalanan İstanbul Eminönü Nuruosmaniye Camii 2008-2009 yılı uygulama (Restorasyon) işi sözleşmesi ile davacı yüklenici davalı iş sahibinin nezdindeki Eminönü Nuruosmaniye Camiinin restorasyonunun yapımını üstlenmiştir. İş devam ederken Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne bağlı İstanbul 1. Bölge Müdürlüğü’nün 04.03.2009 tarihli yazısıyla işin tasfiye edilmesini talep etmesi üzerine 01.03.2009 tarihli olur ile tasfiye talebi kabul edilmiştir. 1. hakediş yapılarak ödenmiş, 23.02.2009 tarihli 2 nolu hakediş düzenlenmesine rağmen Teftiş Kurulu Başkanlığı’nca yürütülen inceleme ve soruşturmalar nedeniyle ödemesi durdurularak 17.11.2009 tarihli olur ile 2 nolu hakediş iptâl edilerek ödeme yapılmamıştır. Bunun üzerine davacı yüklenici tarafından davalı iş sahibi aleyhine 2. nolu hakedişten doğan ve ödenmeyen iş bedeli alacağının tahsili için eldeki dava açılmıştır.
Mahkemece, alınan bilirkişi kurulu rapor ve ek raporunda hakedişlerde bir hata olmadığı tespit edilmiş olmakla, rapor ve ek rapora itibar edilerek dava kısmen kabul edilmiştir. Davalı tarafça Başbakanlık Teftiş Kurulu’na sunulan teknik rapor doğrultusunda yeniden bilirkişi incelemesi yapılması talep edilmiş ise de mahkemece bu talep kabul edilmemiştir.
Dosyaya kazandırılan Başbakanlık Teftiş Kurulu raporu ve eklerinin incelenmesinden, yapılan soruşturma sebebiyle, Teftiş Kurulu Başkanlığına hitaben hazırlanan 08.06.2009 tarihli teknik raporda sözleşme konusu iş için yükleniciye yapılan fazla ödeme miktarının 2.127,589,79 TL olduğu belirtildiği, 31.12.2010 tarihli Başkanlık Teftiş Kurulu raporunda da 1.003.116,61 TL fazla ödemenin ikinci hakedişte yükleniciden tahsili gerektiği yönünde tespit yapıldığı görülmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi kurulu rapor ve ek raporu ile Teftiş Kurulu Başkanlığı’nın hazırlattığı teknik rapor ile Teftiş Kurulu raporu arasında çelişki oluştuğu halde mahkemece anılan çelişki giderilmeden Teftiş Kurulunca alınan teknik rapor ile Teftiş Kurulu raporuna itibar edilmeme nedeni de gösterilmeksizin bilirkişi rapor ve ek raporuna itibar edilerek dava sonuçlandırılmıştır.
Bu durumda mahkemece 1086 sayılı HUMK 284 ve 6100 sayılı HMK’nın 281/3. maddeleri uyarınca gerçeğin ortaya çıkması için uyuşmazlık konusunda uzmanlığı bulunan kişilerden yeni bir bilirkişi kurulu oluşturulup hükme esas alınan bilirkişi kurulu rapor ve ek raporu ile Başkanlık Teftiş Kurulu Başkanlığı’nın hazırlattığı 08.06.2009 tarihli teknik rapor ile Başbakanlık Teftiş Kurulu Başkanlığı’nın 31.12.2010 tarihli raporu arasındaki çelişki ve farklılıkları giderecek gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınarak değerlendirilmek suretiyle davanın sonuçlandırılması gerekirken eksik inceleme ile kısmen kabul kararı verilmesi doğru olmamış, bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden
davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 03.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.