Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2015/543 E. 2015/4217 K. 08.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/543
KARAR NO : 2015/4217
KARAR TARİHİ : 08.09.2015

Mahkemesi :Niğde 1. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :02.07.2014
Numarası :2012/348-2014/394

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, davalıdan konut satın alan davacının eksik ve ayıplı imalâtların bedellerinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kabulüne dair verilen hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, müvekkilinin davalı yükleniciden … parselde kayıtlı …. Blok …. kat … nolu bağımsız bölümü satın aldığını, tüm dairelerin tamamen bitirilmiş olmasına rağmen, müvekkiline ait dairenin mimari projeye göre eksikliklerinin bulunduğunu, sözlü uyarılara rağmen tamamlanmadığını, bu eksiklikler yanında yüklenicinin daireye girerek mutfak zemini ve duvarlarda zarara yol açtığını, bu eksiklikler ve zararların tespit edildiğini, toplam 8.196,00 TL’nin davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı yüklenici ise, davacı aleyhine Niğde 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nde tapu iptâl-tescil davası açtıklarını, bu davanın halen görüldüğünü, bu taşınmazın yanında çalışan işçilerin usulsüzlükleri nedeniyle davacı adına tescil edildiğini, iddiaları da kabul etmediğini, davanın reddine karar verilmesini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
1-Dava açıldığı tarihte yürürlükte bulunan 4822 sayılı Yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun “Amaç” başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu Kanun 1. maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiş; yasanın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. “Satıcı” kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. “Tüketici ise mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişiyi ifade eder.” şeklinde tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı Yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için, yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Somut uyuşmazlıkta, davacı alıcı ile davalı satıcı arasında konut satımı ilişkisi bulunduğu, uyuşmazlığın konut satımından kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Bu durumda taraflar arasında “eser” sözleşmesi ilişkisi kurulduğundan söz edilemez. Uyuşmazlık 4077 sayılı Yasa’nın 4. maddesinde düzenlenen “ayıplı mal” satışına ilişkindir. 4077 sayılı Yasa’nın 23. maddesi, bu kanunun uygulanması ile ilgili her türlü ihtilafa tüketici mahkemelerinde bakılacağını öngörmüştür. Taraflar arasındaki uyuşmazlık Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun kapsamında kaldığına göre davaya bakmaya da tüketici mahkemesi görevlidir. Görevle ilgili düzenlemeler kamu düzenine ilişkin olup taraflar ileri sürmese dahi yargılamanın her aşamasında resen gözetilir. Görevle ilgili hususlarda, kazanılmış hak da söz konusu olmaz. Bu durumda Niğde’de ayrı bir tüketici mahkemesi bulunmadığından, mahkemece ara kararıyla “tüketici mahkemesi sıfatıyla” bakılmak suretiyle esasın incelenip davanın sonuçlandırılması gerekirken, genel mahkeme sıfatıyla bakılarak yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 2 nolu bent gereğince davalının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 08.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.