Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2015/3484 E. 2015/4430 K. 15.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3484
KARAR NO : 2015/4430
KARAR TARİHİ : 15.09.2015

Mahkemesi :Gemlik 2. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi :11.03.2014
Numarası :2013/69-2014/155

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir.
Yerel mahkemede görülen davanın yapılan açık yargılaması sonucunda davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Eser sözleşmesi taraflara karşılıklı haklar ve borçlar yükleyen bir iş görme akdidir. Yüklenici yapımını üstlendiği eseri sözleşmeye, teknik ve sanatsal ilkelere ve amaca uygun olarak imâl edip iş sahibine teslim etmekle iş sahibi de kararlaştırılan bedeli ödemekle mükelleftirler.
Dava konusu somut olayda, davalı yüklenici davacı iş sahibi N.. D..’na ait binanın iç ve dış cephesinin çimento esaslı sıva işinin yapımını üstlenmiş, yanlar arasında tarihsiz sözleşme düzenlenmiş, sözleşmede işin bedeli götürü usulle “95.950,00 TL” olarak kararlaştırılmıştır.
Davalı yüklenici işe başlamış, edimini kısmen ifa etmiştir. Yanlar arasındaki uyuşmazlık eserin hangi oranda yapıldığı, davalı yüklenicinin kaç TL bedele hak kazandığı, ödemeler düşüldükten sonra davacı iş sahibinin fazla ödemesinin bulunup bulunmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Yapılan yargılama sürecinde sözleşme, Gemlik Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2010/31 Değişik iş sayılı tespit dosyası getirilmiş, tarafların göstermiş oldukları kanıtlar da toplandıktan sonra dosya üzerinden inceleme yapılarak, kanıt tespiti dosyasında da bilirkişi olarak seçilip rapor alınan aynı bilirkişi İnşaat Mühendisi O..D…’dan rapor alınmıştır. Bilirkişi tarafından düzenlenen raporda dava tarihi itibariyle ve serbest piyasa rayiçleri gözetilerek işin bedelinin 69.942,00 TL olduğu, ödenen 53.679,60 TL düşüldüğünde davalı yüklenicinin 16.262,40 TL daha alacağının olduğu hesaplanmış, yerel mahkemece de alınan bu rapor hükme esas kabul edilerek davanın reddine karar verilmiştir. Hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu içeriği, hesap şekli itibariyle usul ve yasaya uygun olmayıp Yargıtay denetimine elverişli değildir. Şöyle ki; yanlar arasında düzenlenen sözleşmede işin bedeli götürü usulde belirlendiği halde bu kapsamda herhangi bir araştırma, inceleme ve hesaplama yapılmamıştır. Sözleşme ve işin yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Yasası’nın 365/1. maddesi uyarınca ücret önceden kesin olarak tayin edilmiş ise yüklenici eseri bu meblağa tamamlamak yükümündedir ve üstelik önceden öngörülenden fazla çalışma veya daha büyük giderler yapmış olsa bile herhangi bir artırma isteyemez. Anılan yasal düzenlemenin dikkate alınmaması isabetli olmamıştır.
O halde, mahkemece yapılması gereken iş; yerinde tatbiki keşif yapılıp tayin edilecek teknik bilirkişiden rapor alınarak davalı yüklenicinin işten el çektiği gündeki yapılan işin durumuna göre tüm işin fiziksel olarak kaçta kaçının yapıldığı belirlenmeli, bu yöntemle bulunacak oran götürü ücrete uygulanmalı ve bulunacak orantı sonucu yapılan işe düşen tutar tespit edilmeli, bu miktar işin karşılığı olarak kabul edilerek davalı yüklenicinin hakettiği alacak tutarı saptanmalı, davacı iş sahibinin yapmış olduğu ödemeler de mahsup edilerek fazla ödeme olup olmadığı belirlenmeli, sonucu dairesinde karar vermekten ibaret olmalıdır.
Açıklanan olgular gözden uzak tutularak eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle kararın temyiz eden davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 15.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.