YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/3183
KARAR NO : 2015/5612
KARAR TARİHİ : 09.11.2015
Mahkemesi :İstanbul 10. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :09.04.2014
Numarası :2012/114-2014/70
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı-k.davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmal edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan iş bedelinin ödenmemesinden kaynaklanan alacak, karşı dava ise fatura ve avans ödemesinden kaynaklanan alacak davasıdır. Davacı-karşı davalı yüklenici, davalı-karşı davacı ise iş sahibidir.
Davacı-karşı davalı yüklenici vekili; davalı şirket ile aralarındaki ticari ilişki nedeniyle değişik tarihlerde tekstil imalâtı ve ürün teslimi yapıldığını ve buna ilişkin faturalar düzenlendiğini, fatura bedellerinin ödenmediğini, faturalardan kaynaklanan 73.166,73 TL alacağını talep etmiş, davalı-karşı davacı iş sahibi vekili; taraflar arasında taşeronluk sözleşmesi bulunduğunu ve aynı zamanda alt kiracı ilişkisine girildiğini, müvekkilinin yüklenicinin yaptığı iş bedellerini ödediğini, cari hesaptan 25.594,77 TL alacaklı olduklarını iddia ederek davanın reddini ve karşı davanın kabulünü talep etmiş, mahkemece asıl davanın reddine, karşı davanın kabulüne karar verilmiş, verilen karar davacı- karşı davalı vekili tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık fason tekstil yapımına ilişkin 30.09.2010 tarihli “Taşeron Sözleşmesidir” başlıklı sözleşmeden kaynaklanmaktadır. Taraflar arasında düzenlendiği çekişmesiz olan bu sözleşme, imzalandığı ve davanın açıldığı tarihte yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 355 (6098 sayılı TBK’nın 470 ) ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesi niteliğindedir. Eser sözleşmelerinde, kural olarak yapılan işin miktar ve değerini ispat yükü yüklenicide, iş bedelinin ödendiğini ispat yükü ise iş sahibindedir. Bir başka deyişle yüklenici yaptığı işin tutarını, iş sahibi de iş bedelini ödediğini kanıtlamak zorundadır.
Mahkemece yapılan yargılama sırasında alınan mali müşavir bilirkişi raporu dayanak alınarak hüküm kurulmuş ise de; alınan bilirkişi raporu uyuşmazlığı çözmekten uzak olup, yeterli olduğundan söz edilemez. Davacı yüklenicinin bu eser sözleşmesi ilişkisi içerisinde hak ettiği iş bedeli belirlenmemiş, sadece taraf defterleri üzerinde inceleme yapan mali bilirkişi raporu ile yetinilmiştir.
O halde mahkemece yapılması gereken iş; 6100 sayılı HMK’nın 266 ve devamı madde hükümlerine uygun seçilecek uzman tekstil mühendisi ve mali müşavir bilirkişi kurulu aracılığıyla taraflar arasında carî hesap ilişkisinin başladığı tarihten itibaren, davacı yüklenici tarafından yapılan iş miktarı ve tüm defter ve kayıtlar ile yapılan ödemeler incelenmeli, bilirkişiden mahkemenin ve Yargıtay’ın denetimine elverişli rapor alınarak sözleşme hükümlerine göre davacının varsa talep edebileceği iş miktarı ile davalı karşı davacının savunma ve iddiası üzerinde durularak asıl ve karşı davanın esası hakkında hüküm kurmaktan ibarettir. Bu hususlar üzerinde durulmadan eksik inceleme ile hükme varılması, usul ve yasaya aykırı olmuş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın davacı-k.davalı yararına hükmün BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacı-k.davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 09.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.