Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2015/2132 E. 2016/111 K. 12.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/2132
KARAR NO : 2016/111
KARAR TARİHİ : 12.01.2016

Mahkemesi : Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan alacak istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine dair verilen karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasında yazılı sözleşme bulunmamaktadır. Davacı, davasında davalı ile şirkete ait ev ve M.. A.. Merkezi’nde bulunan restoranda yapılacak işler konusunda anlaşıldığı, her iki yerdeki işleri yaptığını, restorandaki işlerle ilgili bedelin ödendiğini, evde yapılan imalâtlarla ilgili fatura iade edilerek ödeme yapılmadığını ileri sürerek evde yapılan imalât bedelinin tahsilini talep etmiştir.
Davalı savunmasında evle ilgili akdî ilişkinin davacı ile davalı şirket ortağı Y.. arasında olduğunu ileri sürmüş ise de; mahkeme kararının gerekçesinde taraflar arasında davalı şirkete ait evde yapılacak işlerle ilgili eser sözleşmesi ilişkisi kurulduğu ve bununla ilgili iş bedelinin ödendiği kabul edilerek karar verilmiş olup, davalı tarafça evde yapılan işlerle ilgili akdi ilişkinin varlığının kabulüne dair mahkemenin gerekçesine karşı, temyiz yoluna başvurulmadığından evde yapılacak imalâtlar yönünden davacı ile davalı arasında akdi ilişkinin varlığının kabulü gerekmektedir. Davacı, evde yapılan imalâtla ilgili bedel ödemediğini, davalı da ödendiğini ileri sürmektedir. İhtilâf evde yapılan işlerle ilgili eksik ve kusurlar da dikkate alınarak hak edilen bedel ve ödeme yapılıp yapılmadığı hususlarında toplanmaktadır. Davacının evde yapılan imalâtlar için davalıya gönderdiği 30.05.2013 tarih ve 11.328,00 TL tutarlı fatura davalı tarafından iade edilerek itiraz edildiğinden içeriği kesinleşmemiştir. Davalının ticari defterlerindeki kayıtlara göre ödeme, restoranda yapılan imalâtlarla ilgili düzenlenen faturaya ilişkindir. Davalı, aleyhine delil teşkil eden ticari defter kayıtlarının aksine ödemenin evde yapılan imalâta ilişkin olduğunu yasal delillerle kanıtlayamamıştır.
Bu durumda mahkemece hükme esas alınan raporu düzenleyen teknik bilirkişiden alınacak ek raporla evde yapılan imalâttaki eksik ve kusurlar dikkate alınmak suretiyle işin yapıldığı 2013 yılı mahalli piyasa rayiçleriyle 6098 sayılı Borçlar Kanunu’nun 481. maddesi hükmünce bedeli hesaplattırılıp evde yapılan işlerden dolayı ödeme yapılmadığı kabul edilerek sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve yanlış değerlendirmeyle davanın reddi doğru olmamış, kararın bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 12.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.