Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2015/1101 E. 2015/3932 K. 03.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/1101
KARAR NO : 2015/3932
KARAR TARİHİ : 03.07.2015

Mahkemesi :Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :19.09.2013
Numarası :2011/231-2013/583

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı Üstyapı İnş. ve Madencilik Ltd.Şti. vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat V.. B..ile davalı T.. B.. vekili Avukat S…S.., davalı Karayolları Genel Müdürlüğü vekili Avukat D..A..Ç…, davalı Ü.. İnş. ve Mad. Ltd.Şti. vekili Avukat H..A.. ve ihbar olunan vekili Avukat N..B.. geldi. Davalı Y…M.. San. ve Tic. A.Ş. vekili gelmedi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Asıl dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan tasfiye kesin hakedişinin düzenlenerek tahsili; birleşen 2011/448 Esas sayılı dosyada açılan dava bakiye iş bedelinin tahsili ile mahrum kalınan kârın tazmini; birleşen 2012/153 Esas sayılı dosyada açılan dava ise, teminat olarak verilen senetlerden dolayı borçlu bulunulmadığının tespiti istemlerine ilişkin olup; mahkemece asıl davanın yüklenici Ü..İnşaat ve Madencilik Ltd. Şti. yönünden kabulüne, idare bakımından husumet yokluğundan reddine; birleşen 2011/448 Esas sayılı dosyada, davanın husumet yokluğu nedeniyle reddine ve birleşen 2012/153 Esas sayılı dosyada, yüklenici Ü..İnşaat ve Madencilik Ltd. Şti. yönünden davanın kabulüne ve hamil şirket yönünden reddine dair verilen kararlar davalı yüklenici Ü..İnşaat ve Madencilik Ltd. Şti. vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı yüklenici Ü.. İnşaat ve Madencilik Ltd.Şti’nin yerinde olmayan ve aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Asıl davada verilen karara yönelen diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde; Uyuşmazlık tarihi itibariyle olaya uygulanması gereken mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 53. maddesi uyarınca; hukuk hakimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ve alınan kusur raporu ile bağlı olmasa da ceza mahkemesince sabit kabul edilen olgular ile bağlıdır. Ceza mahkemesinde verilecek karar, hukuk davasında sonuca etki edebilecekse, ceza davasının sonucu beklenerek uyuşmazlığın esası incelenmelidir.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alınan inşaat mühendisi Ş..D.. tarafından düzenlenen 15.10.2012 tarihli bilirkişi raporu ile bu rapora yönelik itirazların değerlendirildiği inşaat mühendisi K..N..Ü.., hukukçu L..Y..ve mali müşavir İ..Ö..tarafından düzenlenen 24.04.2013 tarihli bilirkişiler kurulu raporunda açıkça iş sahibi idare tarafından işin kontrol mühendisi olarak atanan A..T.. ile davacı taşeron A.. O.. arasında karşılıklı mutabakatla düzenlenerek imzalanan ataşman, metraj ve kübaj cetvelleri ile tutanaklar ve enkesitlere göre hesaplama yapıldığı ifade edilmiş, davalı yüklenici şirket vekilince de, bu tutanaklarda sahtecilik yapıldığı gerekçesiyle Divriği Cumhuriyet Başsavcılığı’na şikayette bulunulmuş ve konu Divriği Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 2013/699 soruşturma sayılı dosyası üzerinden soruşturulmaya devam edilmektedir.
Yapılan ceza soruşturması neticesinde kamu davası açılması ve bilirkişi raporlarında hesaplamaya esas alındığı bildirilen tutanakların içerik itibariyle sahte olduğunun anlaşılması halinde bilirkişi raporu dayanaksız kalacağından, mahkemece bu soruşturma akibeti araştırılıp ceza davası açılmış ise sonuçlanması 6100 sayılı HMK’nın 165. maddesi gereğince bekletici sorun yapılarak beklenmesi ve sonucuna göre davanın karara bağlanması gerekirken bu husus gözden kaçırılarak asıl davada yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
3-Birleşen 2012/153 Esas sayılı dosyada verilen karara yönelen diğer temyiz itirazlarına gelince; sözleşmenin 4.11. maddesinde; işin devamı sırasında bu sözleşme ile üstlendiği işler nedeniyle meydana gelebilecek her türlü kaza ve bu kazaların neden olacağı zarar, can ve mal kaybı ile üçüncü kişilerin uğrayacağı her türlü zarardan dolayı taşeronun sorumlu olacağı kabul edilmiştir.
Davacı taşeron ile davalı yüklenicinin birlikte davalı olarak bulundukları taşeronun işçisi tarafından iş kazası nedeniyle tazminat istemiyle açılmış bulunan İstanbul 10. İş Mahkemesi’nin 2010/198 Esas sayılı dosyası halen derdesttir. Bu davada verilecek tazminattan, sözleşme gereği sorumluluk taşerona ait olacaktır. Bu davada varılacak sonuç teminatın akıbetini belirleyecektir. Bu nedenle, bu dava sonucunun beklenerek, tarafların ödemekle yükümlü olacakları tazminatın miktarı ve fer’ileriyle birlikte ne kadarlık bir ödeme durumunun oluşacağı tespit edilip, teminatın durumunun değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme sonucu birleşen 2012/153 Esas sayılı davada yüklenici şirket yönünden davanın kabulü de usul ve yasa ile sözleşme hükümlerine aykırı bulunmuştur.
Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı yüklenici Ü… İnşaat ve M.. Ltd. Şti’nin diğer temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3. bentler uyarınca kabulüyle hükmün 2. bent uyarınca asıl dosyada, 3. bent uyarınca birleşen 2012/153 Esas sayılı dosyada verilen kararlar yönünden davalı yüklenici Ü… İ…ve M.. Ltd. Şti. yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacı A.. O..’dan alınarak Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren yüklenici Ü…. İnşaat ve M.. Ltd Şti’ne verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı Ü.. İnş. ve M.. Ltd.Şti’ye geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 03.07.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.