YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/94
KARAR NO : 2014/3252
KARAR TARİHİ : 12.05.2014

Davacılar L.. B.. 2-M.. T.. 3-C.. T.. 4-C.. T.. davalılar ve dahili davalılar ile 1-R.. K.. 2-N.. A.. ve davalı 3-S.. K.. T.. K.. Mirasçıları 4-E. K. (Yavuz) 5-S. K. (Karaca) 6-D.. K.. 7-M.. K.. 8-S.. K.. 9-M. K. T. temsilcisi, birleşen 2007/122 Esas sayılı davada davacı T.. K.. terekesi adına Tereke Yöneticisi ve davalılar 1-S. K. 2-L.. B.. 3-M.. T.. 4-C.. T.. 5-C.. T.. arasındaki davadan dolayı Ankara 19. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 11.11.2008 gün ve 2004/493-2008/361 sayılı hükmü onayan Dairemizin 22.05.2013 gün ve 2013/200-3283 sayılı ilamı aleyhinde davalı R.. K.. vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Asıl dava, arsa sahiplerince yüklenici ve yükleniciden bağımsız bölüm satın alan üçüncü kişiler aleyhine açılan arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesine göre oluşacak bağımsız bölümlerin tapuya tescili, sözleşme gereği hisselerine düşen bağımsız bölümlere el atmanın önlenmesi ve eksik işler bedeli ile kira kaybı tazminatının yükleniciden tahsili; birleşen dava ise, yükleniciden bağımsız bölüm satın alan üçüncü kişinin yüklenici ve arsa sahipleri aleyhine tapu iptali ve tescil istemlerine ilişkin olup, mahkemece asıl davanın kısmen kabulü ile 10 numaralı bağımsız bölüme el atmanın önlenmesi, 2, 6 ve 10 numaralı bağımsız bölümlerin davacı L.. B..; 1, 8 ve 9 numaralı bağımsız bölümlerin davacılar M.. T.., C.. T.. ve C.. T.. adına verasette iştirak halinde tapuya tescili ile 1.500,00 TL tazminatın davalı yükleniciden tahsiline, birleşen davanın görev yönünden reddine dair verilen kararın, davalı R.. K.. vekili ile davalı – birleşen dosyada davacı T.. K.. tereke temsilcisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizden verilen 22.05.2013 Tarih, 2013/200 Esas ve 2013/3283 Karar sayılı onama ilamınına karşı davalı R.. K.. vekilince bu kez karar düzeltme talebinde bulunulmuş, dosya asıl davada verilen kısmen kabul kararı yönünden yeniden incelenmiştir.
1-Karar tarihinde yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 388 ve karardan sonra yürürlüğe gire 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 297. maddeleri uyarınca mahkemelerce verilen kararların infaza elverişli olması gerekir. Bir kararın infaza elverişli olup olmadığı hususu da, aynen tarafların talepleri hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi kuralında olduğu gibi temyiz ve karar düzeltme incelemelerinde Yargıtayca re’sen gözetilmelidir. Bu kurala uyulmamış olması da, mutlak bozma sebebidir.
Diğer taraftan, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun 12 vd. maddeleri uyarınca kat irtifakı ve kat mülkiyetine geçilmesi idari bir kararla gerçekleştirilir. İstisnaen Sulh Hukuk Mahkemesi’nce de kat irtifakının kurulmasına karar verillmesi mümkünse de, bu yönde bir
dava açılması zorunludur. Kat irtifakına geçiş işleminin kural olarak idari bir işlemle gerçekleştirilebilecek bir iş olması nedeniyle, bu konuda mahkemece dolaylı olarak kat irtifakı tesis edilmesine yol açacak şekilde karar verilmesi kabul edilemez.
Temyiz incelemesi aşamasında, Dairemizce verilen geri çevirme kararı sonrasında dosyaya eklenen tapu kayıtlarına göre, fiili olarak bağımsız bölümlerin kurulduğu uyuşmazlık konusu edilen taşınmazın, arsa ve kargir ev vasfıyla Ankara ili, Yenimahalle ilçesi, Varlık Mahallesi 9925 ada, 36 numaralı parsel olarak 296/601 hisse ile bir kısım davacılar mirasbırakanı A. T. ve 305/601 hisse ile davacı Lütfi Bayraktar adına müseccel bulunduğu anlaşılmaktadır. Taşınmaz üzerinde kat milkiyeti ya da kat irtifakı kurulmuş değildir.
Dairemizin yerleşik içtihatlarında gösterildiği üzere, kat mülkiyeti veya kat irtifakının kurulmadığı ancak fiili olarak bağımsız bölümlerin oluştuğu taşınmazlarda, tapu iptali ve tescil isteminde bulunulması halinde, bilirkişilerden rapor alınarak, kat irtifakı kurulmasına esas teşkil edecek şekilde bağımsız bölümlerin arsa payları ve bu bağımsız bölümlerle irtifak paylarının bağlantısı belirlenmeli, böylelikle tarafların hak ettiği arsa paylarının bağımsız bölümlerle irtibatları da gösterilmek suretiyle infazı kabil olacak şekilde arsa payları üzerinden tescil kararı verilmesi gerekir. Oysaki, yukarıda gösterildiği üzere, mahkemece kat irtifakı kurulmadığı halde bağımsız bölüm numaraları gösterilmek suretiyle tescil ve teslime karar verildiğinden, karar infaza elverişli nitelikte bir karar olmamış ve bu yönden bozulması gerekmiştir.
2-Gerek karar tarihinde yürürlükte bulunan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 74, gerekse temyiz ve karar düzeltme incelemesinin yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 26. maddeleri uyarınca mahkemece, tarafların her bir talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir karar verilmesi zorunludur. Bu kurala uyulup uyulmadığı temyiz incelemesi aşamasında taraflarca ileri sürülmemiş olsa bile, Yargıtayca re’sen gözetilir. Bu kuralın uygulanmasının doğal sonucu, davacının dava dilekçesinde ileri sürdüğü her bir talep için mahkemece bir karar verilmesidir.
Davacı, dava dilekçesinde davalı yükleniciden bağımsız bölüm satın alan davalı R.. K..’ın 9 numaralı bağımsız bölüme el atmasının önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir. Ancak, mahkemece bu yönde olumlu ya da olumsuz bir karar verilmiş değildir. Bu durum, yukarıda açıklanan ilke çerçevesinde mutlak bozma sebebi olup, temyiz incelemesi aşamasında gözden kaçırılmış olduğundan, bu kez karar düzeltme incelemesi sırasında tespit edilmekle, Dairemizce bozma nedeni yapılması uygun görülmüştür.
3-Diğer taraftan, 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16. maddesi uyarınca, davanın değerinin belirlenmesinin mümkün olduğu hallerde, davanın belirlenen değeri üzerinden nisbi harç alınması şarttır. El atmanın önlenmesi ve tescil taleplerinde de Kanunda açıkça gösterildiği üzere dava konusu edilen taşınmazın değerinin harca esas alınacağı tereddütsüzdür. Dava değerinin eksik gösterildiğinin ve bu kapsamda, nisbi harcın eksik yatırıldığının tespiti halinde Harçlar Kanunu’nun 30. maddesinde gösterilen esaslar dairesinde harcın ikmali zorunludur.
Eldeki davada, davacı arsa sahipleri tescil, el atmanın önlenmesi ve tazminat taleplerinde bulunduklarından, bilirkişilerce saptanan bedeller gözetilmek suretiyle davacının hangi davalıdan hangi konularda talepleri bulunduğu açıklattırılmak ve bu şekilde dava konusu ile değeri tespit edilmek suretiyle eksik yatırılan harcın ikmali gerekirken; sadece iki bağımsız bölümün 30.000,00 TL edebileceği gerekçesiyle davacıların takdirine göre harcın bu miktar esas alınarak ikmal edilip sonuca varılması da doğru değildir.
Mahkemece yapılacak iş, öncelikli olarak tescil ve el atmanın önlenmesi taleplerinin hangi davalılar ve hangi kısımlara yönelik olduğunun açıklanması için davacıya süre vermek, yapılacak açıklamaya göre dava konusunun tereddüde yer bırakmayacak şekilde tespit etmek, tespit edilen dava konusuna göre Harçlar Kanunu’nun 16 ve 30. maddeleri uyarınca davanın değerinin belirlenip, eksik yatırılan harcın ikmalini sağlamak, akabinde Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin kesinleşen 1998/16 Esas sayılı dosyasında verilen karar da gözetilmek suretiyle bilirkişilerden ek rapor alınarak kat irtifakına esas teşkil edecek şekilde bağımsız bölümlerin arsa payları ve bağımsız bölümlerle irtifak paylarının bağlantısını belirletmek, böylelikle davacının hak ettiği arsa paylarının bağımsız bölümlerle bağlantıları da gösterilmek suretiyle infazı kabil olacak ve davalılardan R.. K..’ı da kapsayacak şekilde arsa payları üzerinden tespit, tescil ve teslim kararı verilmesinden ibarettir.
Açıklanan nedenlerle, Dairemiz onama ilâmının kaldırılarak mahalli mahkemesince verilen asıl davanın kısmen kabulüne dair kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı R.. K.. vekilinin karar düzeltme talebinin kabulüne, Dairemizin 22.05.2013 Tarih, 2013/200 Esas ve 2013/3283 Karar sayılı onama ilamının kaldırılmasına, asıl davada verilen kısmen kabule dair hükmün BOZULMASINA, 900,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacılardan alınarak Yargıtay duruşmasında kendisini vekille temsil ettiren davalı R.. K..’a verilmesine, ödediği temyiz ve karar düzeltme peşin harçlarının istek halinde karar düzeltme isteyen davalı R.. K..’a geri verilmesine, 12.05.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.