YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/720
KARAR NO : 2014/6239
KARAR TARİHİ : 03.11.2014

Mahkemesi :Söğüt Asliye Hukuk Hakimliği (Tic. Mah. Sıf)
Tarihi :06.06.2013
Numarası :2013/10-2013/179

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesinden kaynaklandığı iddia edilen alacak ile ilgili yapılan icra takibine itirazın iptâli, takibin devamı ve icra inkâr tazminatı istemine ilişkin olup, mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı davasında, Söğüt ilçesi mülki sınırları içinde davalıya kepçe çalışması yaptığını, iş bedeline karşılık düzenlediği 29.09.2012 tarihli fatura ödenmeyince Söğüt İcra Müdürlüğü’nün 2012/500 Esas sayılı dosyası ile icra takibine giriştiğini, davalının icra müdürlüğünün yetkisine ve borca itiraz ederek takibi durdurduğunu, 6098 sayılı TBK’nın 89/1 ve HMK’nın 10. maddelerine göre Söğüt İcra Müdürlüğü’nün yetkili bulunduğunu iddia ederek itirazın iptâline, takibin devamına, %20 oranında icra inkâr tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı icra takibine itirazında, Söğüt İcra Müdürlüğü’nün yetkili olmadığını, yetkili icra müdürlüğünün Sakarya İcra Müdürlüğü olduğunu belirterek icra müdürlüğünün yetkisine ve borca itiraz etmiştir.
Davalı davaya cevabında ise, icra müdürlüğünün yetkisi yanında mahkemenin yetkisine de itiraz etmiş, esasa ilişkin olarak da iddia edildiği gibi kepçe çalışması hizmeti verilmediğini, takip dayanağı faturanın kendilerine tebliğ edilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece 6100 sayılı HMK’nın 10. ve 6098 sayılı TBK’nın 89/1. maddesi uyarınca Söğüt İcra Müdürlüğü’nün ve mahkemenin yetkili olduğu kabul edilerek davalının yetki itirazı reddedilmiştir.
Yanlar arasında yazılı olarak düzenlenmiş bir sözleşme bulunmamaktadır. Davalı akdî ilişkiyi inkâr etmiş, fatura konusu kepçe çalışması hizmetinin verilmediğini savunmuştur. Davacı, akdin ifa yerinin Söğüt ilçesi olduğunu iddia etmişse de bu yöndeki iddiasını yasal delillerle kanıtlayamamıştır. Bu nedenle HMK’nın 10. maddesine dayanılarak Söğüt İcra Müdürlüğü’nün yetkili olduğu kabul edilemez. Eser sözleşmesinden doğduğu iddia olunan alacak, münhasıran alacaklının ikametgâhında ödenmesi gereken para borcuna ilişkin olmadığından TBK’nın 89/1. maddesinin somut olayda uygulama yeri de bulunmamaktadır. Mahkemenin bu hükümlere dayanarak Söğüt İcra Müdürlüğü’nün ve mahkemenin yetkili olduğunu kabul edip davalının yetki itirazını reddetmesi usul ve yasaya aykırı olmuştur. Dosya kapsamına göre yetkili icra müdürlüğü, İİK’nın 50. maddesinin
yollamasıyla uygulanması gereken HMK’nın 6. maddesi uyarınca davalının yerleşim yeri olan Sakarya İcra Müdürlüğü’dür. O halde mahkemece, Söğüt İcra Müdürlüğü’nün yetkili olmadığı ve ortada geçerli bir icra takibi bulunmadığı gözetilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, ortada geçerli bir takip varmışçasına işin esasının incelenerek yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması uygun görülmüştür.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davalı yararına BOZULMASINA,ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 03.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.