Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/677 E. 2014/6899 K. 27.11.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/677
KARAR NO : 2014/6899
KARAR TARİHİ : 27.11.2014

Mahkemesi :Ankara 7. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :01.07.2013
Numarası :2007/70-2013/333

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş davacı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat …. ile davalı vekili Avukat ….. geldi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup işin ayıplı yapılmış olması sebebiyle ödenen iş bedelinin iadesi ve uğranılan zarar karşılığı nakliye bedelinin tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle dava tarihinin 05.02.2007 yerine karar başlığında 07.02.2007 olarak yazılmış olması maddi hataya dayalı olup mahallinde her zaman düzeltilmesinin mümkün olmasına göre taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Eser sözleşmeleri ilişkilerinde ayıp; sözleşme ve ekleri ile iş sahibinin beklediği amaca göre eserde olması gereken bazı niteliklerin bulunmaması ya da olmaması gereken bazı bozuklukların bulunması şeklinde tanımlanmaktadır. Sözleşme ve dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 360. maddesinde ayıp halinde iş sahibinin hakları gösterilmiştir. Buna göre yapılan şeyin iş sahibinin kullanamayacağı ve nısfet kaidesine göre kabul edemeyeceği derecede ayıplı ve sözleşme şartlarına aykırı olması halinde iş sahibinin o şeyi kabulden kaçınabileceği, ayıbın bu derecede önemli olmaması halinde bedelde tenzil ve eğer aşırı bir masraf gerektirmiyorsa onarım masraflarını isteyebileceği ve her üç halde de yüklenicinin kusuru bulunması halinde ayıptan doğan zararları da isteyebileceği kabul edilmiştir.
Prof. Dr. …., …….., Yrd. Doç. Dr. ….. oluşan birinci bilirkişi kurulu rapor ve ek raporu ile K. Ö. ile A. Ş. oluşan üçüncü bilirkişi raporlarında 1-Tl3-618510/1 seri nolu dalgıç pampanın motor salgılarının ayıplı yapıldığı bu nedenle yandığı belirtilmesine rağmen ayıbın niteliği ile iş sahibinin BK’nın 360. maddesindeki haklardan hangisini talep edebileceği ve miktarı gösterilmemiştir. Her üç raporda da 1-T13-618510/2 seri nolu pompanın davacı iş sahibinin kusuru nedeniyle yeniden arızalandığı belirtilmiştir. Mahkemece de bilirkişi raporlarına uygun olarak bu pompadaki hasardan davalının sorumlu olmadığı kabul edilmiştir.
1-T13-618510/1 seri nolu dalgıç pompanın kablosunun kopması nedeniyle bunun yeniden yapımı için davalı yükleniciye ödenen 3.600,00 Euro dava konusu olmadığı gibi, bu kablo değişimi ile ilgili taraflar arasında ihtilaf da bulunmamaktadır.
Bu durumda mahkemece mümkünse ilk ve üçüncü rapora veren bilirkişi kurulundan, mümkün olmaması halinde yeniden oluşturulacak konusunda uzman teknik bilirkişi kurulu marifetiyle mevcutsa pompa üzerinde keşif ve bilirkişi incelemesi de yaptırılmak suretiyle 1-T13-618510/1 seri nolu pompadaki sözleşme kapsamında yapılan motor sarım işiyle ilgili ayıbın kabule icbar edilemeyecek ve eserin reddini gerektirir nitelikte olup olmadığı ayıp bu derecede önemli değilse bedelde tenzili gereken miktar veya onarımı mümkün ise onarım masrafları ile söz konusu makineyle ilgili davacının isteyebileceği alacak miktarı konusunda rapor alınıp değerlendirilmek suretiyle sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken bu husus üzerinde durulmadan eksik inceleme ve talep konusu olmayan kablonun onarım bedeliyle ilgili yanlış değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğra olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle tarafların diğer temyiz nedenlerinin reddine, 2. bent uyarınca kabulü ile hükmün taraflar yararına BOZULMASINA, 1.100,00’er TL duruşma vekâlet ücretinin taraflardan ayrı ayrı alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan diğer tarafa verilmesine, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 27.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.