YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6343
KARAR NO : 2015/201
KARAR TARİHİ : 19.01.2015
Mahkemesi :Asliye Hukuk Hakimliği
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış, eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Davacı yüklenici tarafından iş sahibi idare aleyhine açılan davada konusuz kalan banka teminat mektubunun iadesi ile mektubun dava tarihine kadar iade edilmemiş olması nedeni ile bankaya ödenen faiz ve komisyon zararı olarak 24.200,00 TL’nin yasal faizi ile birlikte tahsili talep edilmiş, mahkemece, yapılan yargılama sonucu 415.293,50 TL bedelli kesin teminat mektubunun davacı yükleniciye iadesine, davalı idarece süresinde geçici kabul yapılmadığı için yüklenici tarafından teminat mektubu için bankaya ödenen masraflar karşılığı 20.196,37 TL’nin tahsiline dair verilen karar davalı iş sahibi tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece, 01.04.2013 günlü bilirkişi kurulu raporu hükme esas alınarak davacı şirketin teminat mektubu komisyon vergisi vs. masrafları olan 24.196,37 TL’den sözleşmeye göre işin bitirilmesi gereken 06.07.2007 tarihi ile 24.09.2007 tarihi arasında geçen süre için hesaplanan 4.000,00 TL gecikme cezasının mahsubu sureti ile 20.196,37 TL’nin tahsiline karar verilmiştir.
Yanlar arasındaki sözleşmenin “teminatın iadesi” başlıklı 8. maddesinde kesin teminatın işin tamamen sözleşme ve ekleri ile şartnameye uygun olarak yapıldığı anlaşıldıktan ve tesisin işletmeye açılmasından, yapı kullanma izin belgesi alındıktan, geçici kabulün yapılmasından sonra firmanın vergi ve harçlar ile … primlerini ödediğine dair ilgili makamlardan alınan Vakıflara muhatap belgeyi idareye teslim ettikten sonra geri verileceği, firmanın işletme teminatını tesisin işletmeye açılmasını takip eden 7 gün içerisinde Vakıflara vermek zorunda olduğu, işletme teminatı verilmeden kesin teminatın serbest bırakılamayacağı düzenlemesine yer verilmiştir. İşin sözleşmeye göre bitirilmesi gereken tarih 06.07.2007 olup davacı yüklenicinin 05.06.2007 tarihli geçici kabul talep dilekçesi üzerine 12.11.2008 tarihinde oluşturulan kabul heyetince inşaat mahallinde eksiklikler tespit edildiği, bu eksikliklerin tamamlanmasını müteakip kabul işlemlerinin yapılabileceğinin davacıya bildirildiği dosya içerisindeki belgelerden anlaşılmaktadır.
Geçici kabul heyetince belirlenen eksikliklerin tamamlandığı yüklenicinin 05.01.2011 tarihli dilekçesi ile idareye bildirilmiş, 19.03.2012 tarihinde yapılan geçici kabul sırasında ise sığınak kısmındaki sözleşmeye aykırılıklar giderilmiş olmakla birlikte inşaat ve elektrik tesisat işlerinde eksiklikler bulunduğu tespit edilmiş, bu eksiklikler altı kalem halinde sayılarak giderilmesi için yükleniciye 15.03.2012 tarihinden itibaren 30 gün süre verilerek eksiklerin tamamlattırılması ve gecikme cezası olarak hesaplanan tutarın ödenmesi koşulu ile geçici kabulün onaylanacağı belirtilmiştir.
Bu durumda 19.03.2012 tarihli geçici kabulde belirlenen noksanlıkların ikmâli için verilen 30 günlük sürenin sonu olan 19.04.2012 tarihine kadar davalı idare teminat mektubunu tutmakta haklı olduğundan bu tarih ile davanın açıldığı 21.05.2012 tarihi arasında geçen süre için hesaplattırılacak masraf ve komisyon tutarından tahakkuk eden gecikme tazminatı 4.000,00 TL’nin de mahsubu sureti ile sonucuna göre karar verilmesi gerekirken tüm bu hususlar gözetilmeyerek yazılı şekilde 23.07.2007 tarihi ile 24.04.2012 tarihleri arasında geçen süre için hesaplanan masraf ve komisyon tutarından 4.000,00 TL gecikme cezası mahsup edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
3-Davacı dava dilekçesinde konusuz kalan banka teminat mektubunun da iadesini istemiş, mahkemece 415.293,50 TL bedelli kesin teminat mektubunun davacıya iadesine karar verilmiştir. 492 sayılı Haçrlar Yasası’nın 15. maddesince yargı harçları (1) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispi esas üzerinden alınır, 16. madde hükmüne göre de değer ölçüsüne göre harca tabi işlemlerden (1) sayılı tarifede yazılı değerler esastır. Değer tayini mümkün olan hallerde dava dilekçelerinde değer gösterilmesi zorunludur, gösterilmemişse davacıya tespit ettirilir. Noksan tespit edilen değerler hakkında sözü edilen Yasa’nın 30. madde hükmü uygulanır ve noksan değer üzerinden peşin karar ve ilâm harcı tamamlanmadıkça davaya devam olunamaz. Yine anılan Yasa’nın 28. maddesinde karar ve ilâm harcının hesaplanma ve ödeme zamanı gösterilmiştir. Somut olayda davacı kesin teminat mektubunun iadesini talep ettiğinden teminat mektubunun tutarı olan 415.293,50 TL üzerinden davacının yargı harçlarından muaf olmadığı da gözetilerek harç tamamlattırılarak davaya devam olunması gerekirken harç alınmadan yargılama yapılıp mektubun iadesine karar verilmiş olması da bozma nedenidir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte yazılı nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, mahkeme kararının 2 ve 3. bentlerinde açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 19.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.