YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/6333
KARAR NO : 2015/5739
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
Mahkemesi :Antalya 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :24/06/2014
Numarası :2005/283-2014/274
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davacı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat A.. B.. geldi. Davalı vekili gelmedi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacı avukatı dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, eser sözleşmesi uyarınca iş bedeli olarak verilen toplam 111.780,00 TL tutarın 11 adet çek nedeniyle borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
Davalı savunmasında, edimini sözleşmeye uygun ifa ederek eseri tamamladığını belirtmiş, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, davacının 111.780,00 TL tutarındaki çeklerden 81.711,66 TL borçlu olmadığının tespitine (69.931,66 TL dışında ve üstünde borçlu olmadığına) karar verilmiş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Mahkemece 81.711,66 TL tutarlı çekler nedeniyle davacının borçlu olmadığı kabul edilmiştir. Yargılama aşamasında davacı 10.01.2007 tarihli dilekçesiyle 11.02.2006 gün ve 5.000,00 TL, 11.07.2006 gün ve 5.000,00 TL, 11.07.2006 gün ve 17.356,00 TL, 11.08.2006 gün ve 17.356,00 TL tutarlı çeklerle ilgili toplam 66.643,19 TL ödemede bulunduğundan bu miktarın da istirdadına karar verilmesini istemiştir. Buna göre 111.780,00 TL’den 81.711,66 TL’sinden borçlu kabul edilmediğinden davacının (111.780,00 TL – 81.711,66 TL =30.068,34 TL) davalıya borçlu olduğu anlaşılmaktadır. Davacının ödediği 66.643,19 TL’den bu miktar borcu mahsup edildiğinde davacının (66.643,19- 30.068,34=36.574,85) TL fazladan ödediği görülmektedir. O halde yapılması gereken iş, 36.574,85 TL’nin davalıdan istirdadına, (81.711,00 – 36.574,85= 45.136,15 TL) borçlu olmadığının tespitine karar verilmesinden ibarettir. Davacının istirdat istemi gözetilmeden borçlu olmadığının tespitiyle yetinilmesi doğru olmadığı gibi, infazda tereddüt yaratacak biçimde ve gerekçesi de açıklanmadan hüküm fıkrasında ayrıca (69.931,66 TL üzerinde ve dışında borçlu olmadığına) denilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kararın davacı yararına BOZULMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalıdan alınarak Yargıtay’daki duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 4.186,25 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 12.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.