YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/539
KARAR NO : 2014/5617
KARAR TARİHİ : 02.10.2014
Mahkemesi : Ankara 9. Asliye Hukuk Hakimliği
Tarihi : 10.10.2013
Numarası : 2012/6-2013/476
Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, bakiye iş bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemenin davanın kısmen kabulüne dair kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Taraflar arasındaki uyuşmazlık 22.08.2011 tarihli sözleşmeden kaynaklanmıştır. Sözleşme hukuki niteliğince yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Yasası’nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmelerindendir. Davacı yüklenici, davalı ise iş sahibidir. Sözü edilen sözleşme hükmüne göre, Dolunay Parkı revize yapım işi davacı tarafından yapılacak olup iş bedeli ise 186.000,00 TL’dir. Görüldüğü üzere iş bedeli anılan Yasa’nın 365. maddesi hükmü uyarınca götürü olarak belirlenmiştir. İş bedeli toptan götürü olarak belirlendiği bu gibi durumlarda yüklenici işi belirlenen fiyatla yapmaya mecburdur. Davacı yüklenici, işin bir kısımını yaptığını, ancak; davalı belediyenin 18.10.2011 tarih ve 2116 sayılı “Başkanlık Makam Oluru” ile parkın yapımından vazgeçtiğini, bu tarihe kadar yaptığı işlerin bedelinin 52.561,65 TL olduğunu, bu bedelin ise 11.240,83 TL’sinin kendilerine ödendiğini, bakiyesinin ise ödenmediğini belirterek, kalan 41.320,00 TL alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle tahsilini istemiştir. Davalı iş sahibi ise savunmasında, dava konusu park alanının Ankara Büyükşehir Belediyesi İmar ve Şehircilik Daire Başkanlığı Uygulama İmar Planlama Şube Müdürlüğü’nün 03.10.2011 günlü yazısında, nazım imar planında Gazi Üniversitesi kullanım alanı içersinde kaldığının bildirilmesi üzerine 18.10.2011 günlü başkanlık oluru ile işin tasfiyesine karar verildiğini, davacının iş bedeli istemesinde hukuki bir gereklilik olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Bilirkişi kurulu raporunda davalı tarafından yapılan ödemelerin dışında davacının 25.071,40 TL daha alacağının olduğu belirtilmiş ve bu rapor doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Sözleşmede iş bedelinin toptan götürü bedelli olarak belirlenmesi durumunda yüklenicinin alacağının fiziki oran yöntemi uygulanarak belirlenmesi gerekir. Buna göre, gerçekleştirilen imalatın, eksiklikler ve niteliğine göre ayıplar da dikkate alınmak suretiyle işin tamamına göre fiziki gerçekleşme oranı belirlenmeli, belirlenen bu oran götürü bedele uygulandıktan sonra yüklenicinin hakettiği iş bedeli saptanmalı, saptanan bu bedelden de iş sahibi tarafından kanıtlanan ödemeler düşülerek sonuca ulaşılmalıdır.
Yukarıda sözü edilen ve taraflar arasında imzalanan sözleşmede, iş bedeli götürü usulde 186.000,00 TL olarak belirlenmiştir. Belirlenen bu iş bedeli üzerinden fiziki oran dahilinde davacının hakettiği iş bedeli alınacak ek raporla bilirkişi kuruluna hesap ettirilmeli, taraflar arasında ihtilaf konusu olmayan 11.240,83 TL ödeme mahsup edilerek davacının varsa kalan alacağı belirlenmelidir.
Tüm bu hususlar dikkate alınmadan ve yukarda izah edilen yönteme uygun düşmeyen bilirkişi kurulu raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru olmamış, açıklanan nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca diğer temyiz itirazlarının kabulüyle kararın BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 02.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.