YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/53
KARAR NO : 2014/2954
KARAR TARİHİ : 29.04.2014

Mahkemesi :Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi
Tarihi :24.05.2012
Numarası :2005/417-2012/180

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı-k.davacı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı-k.davalı vekili Avukat K. E. ile davalı-k davacı vekili Avukat G. Y. B. geldi. Davacı-k.davalının temyiz dilekçesi süresi dışında, davalı-k. davacının temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği konuşulup düşünüldü:

– K A R A R –

Asıl dava, eser sözleşmesinden kaynaklanan bakiye iş bedeli alacağının tahsili istemiyle girişilen icra takibine vâki itirazın İİK. 67. maddesi hükmünce iptali istemine ilişkindir. Davalı reddini savunmuş, karşı davasında gecikme cezası ile ayıplı imalattan kaynaklanan zararın tahsiline karar verilmesini istemiştir. Mahkemece asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın reddine dair verilen karar, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Mahkeme kararı davacı ve karşı davalı tarafından katılma yoluyla temyiz edilmiş ise de; temyiz dilekçesinin 20.11.2012 tarihinde tebliğ edildiği, HUMK’nın 433/2. maddesi uyarınca 10 günlük temyiz süresi geçtikten sonra 04.12.2012 tarihinde temyiz isteminde bulunduğu anlaşıldığından süresinde yapılmayan temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
2-Davalı ve karşı davacının temyiz istemine gelince;
a-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları reddedilmelidir.
b-Taraflar arasında imzalanan 31.12.2004 tarihli sözleşmede 1 adet 105 m3’lük beton santralinin imâli ve deneme üretimi yapılarak teslimi kararlaştırılmıştır. Sözleşmenin 6. maddesine göre, makine ve tesisler işletmeye alınma tarihinden itibaren 1 yıl süreyle imalâtçının garantisindedir. Sözleşmede açıkça bantlı sistem olacağı belirtilmemiş ise de; davalı ve karşı davacının istemi üzerine sistemin kovalı olarak değiştirilmesi konusunda değişiklik yapıldığı tarafların kabulündedir. Ancak davalı, aynı kapasitenin sağlanması kaydıyla bu değişikliğin yapıldığını savunmaktadır. Gerek davalı iş sahibi tarafından yaptırılan tespitte gerekse de mahkemece alınan bilirkişi raporlarında kovalı sistemin, bantlı sistemdeki kapasiteyi sağlamadığı, üretim zamanı konusunda ideal değerlerin elde edilemediği sonucuna varılmıştır. Her ne kadar davacı yüklenici, iş sahibinin talebi üzerine değişiklik yapıldığını beyan etmiş ise de; eserin amacına uygun ve tam kapasite çalışması konusunda özen yükümlülüğü olduğundan, sistemdeki değişikliğin sözleşmede taahhüt edilen kapasiteyi sağlayamacağı konusunda mülga 818 sayılı BK’nın 357. maddesi uyarınca iş sahibini uyardığını, buna karşın değişimin istendiğini yüklenici kanıtlanmakla yükümlüdür. Bu uyarı görevinin yapıldığı kanıtlanamadığından eserde ortaya çıkan ayıptan yüklenicinin sorumlu olduğunun kabulü gerekir. Mahkemece davalı eser sahibinin basiretli tacir gibi hareketle bu hususu öngörmesi gerektiğine ilişkin bilirkişilerin hukuki görüşüyle bağlı kalarak ayıp bedelinden iş sahibini sorumlu tutması doğru olmamıştır.
O halde mahkemece yapılması gereken iş; beton santralindeki ayıp tutarını bilirkişiden ek rapor alarak hesaplatmak, bulunacak ayıp bedelini bakiye iş bedelinden mahsupla asıl davayı bu miktar üzerinden kabul etmek, karşı davada ise; davalı iş sahibinin ayıptan kaynaklanan zararını BK. 360/son madde hükmünce uzman bilirkişiye hesaplattırarak varsa zararı karşı davada hüküm altına almaktan ibarettir.
Bu hususlar üzerinde durulmadan eksik incelemeyle verilen karar, usul ve yasaya aykırı olduğundan bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davacı ve karşı davalının temyiz isteminin reddine, 2/a bentteki nedenlerle davalı ve karşı davacının sair temyiz itirazlarının reddine, 2/b bent uyarınca hükmün davalı ve karşı davacı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvuru harçlarının istek halinde temyiz eden davacı-k.davalıya, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalı-k.davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 29.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.