Yargıtay Kararı 15. Hukuk Dairesi 2014/5082 E. 2015/3275 K. 11.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 15. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/5082
KARAR NO : 2015/3275
KARAR TARİHİ : 11.06.2015

Mahkemesi :Marmaris 1. Asliye Hukuk Hakimliği (Tic.Mah.Sıf.)
Tarihi :25.02.2014
Numarası :2011/492-2014/79

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:
– K A R A R –

Dava, eser sözleşmesinden doğan bakiye iş bedeli ile sözleşme dışı fazla imalât bedelinin tahsili için yapılan ilâmsız icra takibine itirazın iptâli ve takibin devamı istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş reddi gerekmiştir.
2-Taraf vekillerinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Davacı yüklenici, 14.10.2010 tarihli sözleşmeyle Palmetto Otel/Villa yüzme havuzlarının ve teras tadilatlarının ince inşaat işlerinin yapılması konusunda davalı ile anlaştıklarını, bu işlerin yanında sözleşme dışı işler de yaptığını, bu işlere ilişkin düzenlemiş olduğu faturanın davalıya tebliğ edilmesine karşın iş bedelinin ödenmediğini, bu alacağının tahsili için yapmış olduğu icra takibine de itiraz edildiğini belirterek itirazın iptâli ile takibin devamına karar verilmesini, davalı savunmasında; icra takibine konu borca kısmen itiraz ettiklerini, işin eksik ve ayıplı yapıldığını, bu konuda tespit de yaptırdıklarını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Taraflar arasında Muğla ili Marmaris İlçesi Selimiye Beldesinde bulunan Palmetto Hotel/Villa yüzme havuzlarının ve teras tadilatının ince inşa işlerinin yapılması konusunda 14.10.2010 tarihli eser sözleşmesi imzalanmıştır. Sözleşmede iş bedeli götürü olarak KDV dahil 98.100,00 TL olarak saptanmıştır. Davacı, bu sözleşmenin yüklenicisi, davalı ise iş sahibidir.
Sözleşme ile işin yapıldığı tarihler ve dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 365. maddesi hükmüne göre götürü bedelli işlerde yüklenici yapılacak şeyi kararlaştırılan fiyata yapmaya mecbur olup, kural olarak bedelin artırılmasını isteyemez. Somut olayda sözleşmede yapılacak işler sayıldığı ve bedel toplam olarak kararlaştırıldığı için götürü bedelli bir sözleşmedir. Davacının götürü bedelin artırılması talebi olmadığından sözleşme kapsamındaki işler yönünden hakettiği imalât bedelinin gerçekleştirilen sözleşme kapsamındaki işlerin taahhüt edilen toplam işe fiziki oranı bulunup bu oranın götürü bedele uygulanmak suretiyle hesaplanması gerekir. Sözleşme dışı fazla imalât da sözleşme ve ekleri dışında iş sahibinin talebi ya da işin gereği olarak iş sahibinin yararına yapılan imalâtlar olduğundan bunların bedeli de 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 413 ve devamı maddelerindeki vekâletsiz iş görme hükümleri uyarınca ve yapıldığı yıl mahalli piyasa rayiçleriyle talep edilebilir.
Bu durumda mahkemece, dosya kapsamındaki mevcut deliller ve Marmaris 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2011/94 D.iş. sayılı tespit dosyasındaki bulgular da dikkate alınarak konusunda uzman yeniden oluşturulacak bilirkişi kurulundan alınacak gerekçeli ve denetime elverişli raporla sözleşme kapsamındaki işlerden davacı yüklenicinin gerçekleştirdiği imalâtların nelerden ibaret olduğu, eksik ve kusurlu imalâtlar da dikkate alınarak gerçekleştirilen bu imalâtların üstlenilen işin tamamına göre fiziki oranının ne olduğu tespit ve bu oranın götürü bedele uygulanmak suretiyle sözleşme kapsamındaki işlerden hak edilen bedelin, sözleşme dışı yapılan imalâtların da yapıldığı yıl mahalli piyasa rayiçlerine göre bedeli hesaplattırılıp bu şekilde bulunacak sözleşme içi iş ve fazla imalât bedelleri toplamından kanıtlanan 15.000,00 TL ödeme düşüldükten sonra, icra takibinde itiraza uğramayarak kesinleşen miktar da gözetilmek suretiyle sonucuna uygun bir karar verilmesi gerekirken bu hususlar üzerinde durulmadan eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamış kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle tarafların diğer temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kabulüyle hükmün taraflar yararına BOZULMASINA ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 11.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.